Met de tropische temperaturen die voorspeld waren hadden we er voor gekozen onze wandeling met Phaido iets vroeger aan te vatten. We wilden ook weer eens “op verplaatsing” gaan. We hadden al fietsend al vaker gemerkt dat er tussen Corsendonck en Schoonbroek behoorlijk wat ongerept aaneengesloten natuurschoon is en ook al omdat we gezien hadden dat daar enkele nog niet door ons gevonden geocachen verborgen waren zouden we daar vandaag eens achter onze wandel-GPS gaan aanlopen. We hebben dus in alle vroegte de wagen in de buurt van het brugje aan de Kinschotsebaan geparkeerd en voor we aan de tocht begonnen konden we al een eerste succesje scoren. De verstopmethode hadden we al eerder gezien en we wisten dus wel wat we moesten doen maar in de praktijk viel het toch zwaar tegen qua moeilijkheidsgraad. Een pijp vullen met water om zo een potje met een logboekje te laten bovendrijven… het lijkt simpel, zeker als de legger ook voor alle benodigd materiaal heeft gezorgd. Onder in de pijp was er wel een gaatje aangebracht zodat je toch minimaal één hand nodig had om dat dicht te houden. Met de andere hand water scheppen en gieten was al niet zo eenvoudig en zeker niet als je dat twee keer na elkaar moet doen, het keteltje was net te klein om de buis in één keer te vullen namelijk. Nadat ik één maal, twee maal, drie maal al mijn armen in een knoop had gelegd en toen Josee met het fototoestel gedaan had wat ze wilde doen moest ik haar noodgedwongen te hulp roepen. Toen waren er plots ledematen genoeg… De GC5PTT5 moest zich gewonnen geven.