Ik heb al enkele malen het geluk gehad een ree te spotten tijdens onze wandelingen doorheen de Kempense natuur en enkele keren kon ik er ook al eentje fotograferen, maar dat was dan vaak als achterhoede gevecht… ik bedoel daarmee dat die beesten zich meestal zo snel uit de voeten maken dat je alleen nog maar een verdwijnende vlek in beeld ziet als je de camera niet schietensklaar hebt bij de eerste observatie.
De ree die ik vandaag te pakken kreeg ging helaas niet meer lopen. Het is en beetje luguber vrees ik.
Onderweg richting Luxemburg hadden we afgesproken dat we na ongeveer een uur rijden van de snelweg zouden gaan om een wandeling te doen. Voor Phaido kwam dat zowat overeen met zijn biologische klok qua pipi en kaka en zelf had ik op het internet uitgevist dat in Bassenge ( afrit Boirs, 4 km richting Visé ) een leuk rondje geocachen op ons lag te wachten. Inderdaad, het was de moeite waard en we genoten er van met volle teugen tot, bij cache nr 9, precies op het punt waar onze GPS aangaf dat we moesten zoeken, we op dit kadaver stootten… Tja, dan is je goesting helemaal weg, en Phaido dacht er ook zo over had ik de indruk. Ik heb ‘m nog maar zelden zo verward en aangeslagen gezien. We wilden hier gewoon weg… weg !!!
Eerlijk gezegd, ik had dit prachtige dier ook liever rechtopstaand gefotografeerd. Helaas…