Een van de aandachtspunten in de werkplanning van onze fotoclub voor de eerstvolgende maanden is tegenlicht. Tegenlicht is het mooiste licht hoor je wel eens en ik kan die stelling voor een groot gedeelte onderschrijven. Ik was daar sowieso al vaker mee bezig en dat zal nu in de komende weken nog iets intenser worden. Vandaag kreeg ik al een eerste kans om aan de slag te gaan.
Als we van en naar het dorp wandelen kunnen we dat langs de grote weg doen, maar vaak lopen we liever door de smalle voetgangerspaadjes achter de tuinen. Op sommige plaatsen lijkt het wel of je er door een donkere tunnel loopt, de kruinen van de dennen en coniferen hangen er tot tegen de garages en muren aan de overkant en verduisteren zo het pad. Ideale plek om te experimenteren met tegenlichtopnames natuurlijk. Ik heb mijn proefkonijnen bijna altijd bij de hand en ook nu wilden Josee en Phaido graag enkele keren over en weer lopen terwijl ik met mijn instellingen aan het prutsen was. Ik heb een hele serie geschoten, gaande van helemaal zwarte silhouetten tot ingeflitste fotos met normaal belichte modellen. Dit is er eentje met nog net voldoende natuurlijk licht bij het binnenlopen van de donkere strook.