Met zulk mooi weer waren de kriebels om nog eens te gaan fietsen te sterk om er aan te weerstaan. Ik heb mijn stalen ros te lang verwaarloosd. Het is waar, we hebben ons een fietskarretje aangeschaft om Phaido mee te nemen op onze tochten, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het dan toch zwaar fietsen wordt en dat de actieradius naar mijn smaak al te erg beperkt wordt. Sorry Phaido, maar vandaag wilde het baasje eens alleen…
Bij het vallen van de avond reed ik over de Larumse brug terug richting Lichtaart en ik was zeer gecharmeerd door de spiegeling in het opvallend rustige wateroppervlak. De fiets moest ik even verderop parkeren want de oude Bailey brug is erg smal en zelfs als je al fotograferend doorheen het stalen gebinte je tegen de kant aandrukt tekens er een auto voorbij komt moet je opletten dat je hielen niet van je voeten gereden worden, absoluut geen plaats om een fiets veilig naast je te houden… Ik heb daar een hele serie geschoten en uiteindelijk koos ik ervoor tussen de passage van twee autos een beetje achteruit te gaan om een stukje van de brugconstructie mee te nemen in de foto.

Pol, toch wat lasst van chromatische abberatie, vooral bovenaan in de hoeken. Makkelijk weg te werken in Lightroom, ontwikkelmodule, lenscorrecties, kleur, kleurafwijking verwijderen aanvinken en weg is ze die vervelende rode, groene of blauwe lijn op de rand van de contrasterende vlakken...

25-11-2014 om 11:28 geschreven door Alex Leys