Ik ben nooit
vies geweest van een experimentje als het over fotograferen gaat. Lange en
superlange sluitertijden, filters, spelen met scherptediepte, beweging van de
lens, rotaties, bewerkingen in photoshop al dan niet abstract
geef me een
uitdaging en ik wil het wel eens proberen.
Ik ben al een tijdje bezig met het fotograferen van bomen in het bos met een
middellange sluitertijd ( 1 à 2 sec. ) gecombineerd met een opwaartse of
neerwaartse beweging van de camera. Dat geeft vaak een sprookjesachtig
resultaat, het lijkt soms wel een gordijn. Ik heb een tijdje geleden enkele van
die experimenten in een album op Facebook geplaatst trouwens.
Deze middag met dit mooie weer kon ik de verleiding nog maar eens niet
weerstaan en tijdens de wandeling moesten Josee en Phaido meerdere keren op me
wachten omdat ik alweer iets aan het uitproberen was. In- of uitzoomen tijdens
de tijd dat de lens open is kan onverwacht interessante plaatjes opleveren. Als
ik eenmaal met zon gegeven aan de slag ga vergeet ik de tijd he
Van op de
Valentijnsberg zo noemen we deze molshoop, nauwelijks enkele meters hoog,
omdat de jaarlijkse Valentijnscross er over passeert had ik een mooi
overzicht over het omringende bos met diverse prachtig verlichte bomenpartijen
en herfstkleuren op de grond en in de lage begroeiing, bovenin het groen van de
dennen en enkel stukjes blauw van de lucht. Wat dat gaf met een snel inzoomende
beweging tijdens het afdrukken wilde ik wel eens weten. Het resultaat is bijgevoegd.
0,6 sec. f 18 Iso 100
|