Faaa fa fa mi fa sooool sol fa… en dan kwam een NIR-stem die bijna plechtig declameerde: “Inlichtingen voor de duivenliefhebbers “, in de zestiger jaren werd dat een BRT stem maar de inhoud bleef hetzelfde, de duiven waren gelost in verre meestal Franse plaatsen, Saint Quentin, Quiévrain, Bourges of zelfs Barcelona, ofwel waren de weersomstandigheden te zwaar en was het nog even wachten . Ik herinner me het nog alsof het gisteren was. Ik weet niet of het nog elke week voorbij komt, ik luister namelijk op zondagmorgen meestal niet meer naar de radio… J
De Belgische duiven en daarmee samengaand de Belgische duivenmelkers hebben een wereldfaam.  Nog steeds lees je regelmatig berichten in de krant over Chinezen en andere verre volkeren die naar hier komen om voor ongeziene sommen prijsduiven te kopen bij onze liefhebbers. Geen idee of de duivensport nog steeds de populariteit geniet die deze wereldwijde reputatie heeft opgeleverd maar tijdens mijn fietstochten zie ik alleszins achter onze Vlaamse huizen en tussen de koterijen nog menige duiventil, de ene al wat luxueuzer dan de andere. Toen ik deze namiddag voorbij de thuishonk van deze schijnbaar niet onbemiddelde amateur fietste dacht ik er aan dat ik de laatste tijd weinig sportfotos gemaakt had. Dan is de duivensport natuurlijk een originele invalshoek om daar iets aan te doen… Geen duiven op de foto, geen duivenmelkers ook, maar wel een accommodatie waar zonder twijfel kampioenen gekweekt worden. Chinezen heb ik er ook niet gezien trouwens.