We zijn
ondertussen al een hele tijd muzikant-af. Na een lange beroeps-carrière waren
de reunies met The Lonely Boys, een van mijn eerste bandjes, uit de sixties, de
laatste stuiptrekkingen van mijn muzikale aspiraties. Nu we daar ook definitief
een punt achter gezet hebben wil dat niet zeggen dat we geen vrienden meer zijn,
integendeel. We houden kontakt, en als het effe kan komen we ook regelmatig
samen. Met Eddy die in Gambia woont en met Jack uit Omaha Nebraska is dat niet
voor de hand liggend. Jack was deze week weer eens in het land, voor zijn werk
en zo konden we met zijn vieren - helaas deze keer zonder Eddy - toch een dagje
gezellig bijpraten, bijtafelen en bijdrinken. Toetsenist Jean wilde bij die
gelegenheid persé zijn nieuwste speeltjes tonen. Waar is de tijd dat keyboard-spelers
met een muur van synthesisers voor hun neus op het podium stonden? Tegenwoordig
heb je daarvoor alleen een draagbaar klaviertje nodig, via blue tooth,
draadloos dus, verbind je dat met een gecombineerde geluidenbank-sequencer-module,
voeg daarbij een tablet met loops, samples en andere slimmigheden en een klein
mengtafeltje, alles samen in een niet eens zo grote flight-case en je bent
klaar om als one-man-band het podium op te stappen. De demonstratie was
alleszins overtuigend.
|