Ik was al eens een keer in de buurt van de nieuwe vistrap geweest in Kasterlee om er te fotograferen en vandaag wilde ik er terug naar toe gewapend met een 10 stops ND filter. In een voor niet-fotografen ook begrijpbare taal uitgedrukt: een neutraal grijs filter die je op je lens schroeft en die 10 stops licht tegen houdt, één stop is een halvering van de hoeveelheid licht. Het resultaat van zo’n filter is dat je extreem lange sluitertijden kan hanteren en het gevolg daarvan is dan weer dat je het water bijvoorbeeld helemaal zijdeachtig kunt maken.
Een fijn plan dus, maar… het moet zijn dat de natuur op het ogenblik echt wel enig water kan gebruiken want het debiet van de Nete was bijlange niet zo indrukwekkend als de vorige keer dat ik hier was. Een minimaal stroompje kabbelde over de drempels van de trap en dat was helemaal niet het beeld dat ik voor ogen had. Ik ben dan maar tot aan de stuw gelopen iets verder op. Die heb ik uiteraard ook al ooit gefotografeerd, nu was er ook maar een flauw watervalletje maar dat beeld vond ik toch interessanter. De onscherpte in de bomen bovenin komt door de lange sluitertijd, die dingen bewegen in de wind en die vertikken het 10 seconden lang op precies dezelfde plaats te blijven staan. In dit geval kan ik daar best mee leven.