De lavendel die we tot vorig jaar in de tuin hadden staan heeft de reorganisatiedrang van Josee niet overleefd. Om er alsnog van te genieten moeten we niet ver gelukkig, we hebben buren zat waar de paarse pracht nog overvloedig te vinden en te fotograferen is.
De bijtjes en andere steekbeesten zijn mee verhuisd naar de aanpalende tuinen merkte ik toen we deze morgen vertrokken voor de kaka- en pipi wandeling met Phaido. Ik had de 70-300 met de 1.4x extender nog op mijn toestel zitten en ik besloot toch nog maar eens enkele shots uit de losse hand te wagen om in beeld te brengen hoe lavendelhoning eigenlijk wordt gemaakt. Zo’n superzoom geeft een prachtige onscherpte in de achtergrond, bokeh in fotografentaal. Met 420 mm moet je evenwel rekening houden met een erg groot gevaar voor bewegingsonscherpte.  Het WK voetbal begint ondertussen zijn tol te eisen maar ondanks de weinige slaapuren en het meer dan gemiddeld alcoholverbruik van de laatste dagen moet het zijn dat ik nog altijd een vaste hand heb. Het geviseerde bijtje staat er redelijk goed op toch?