Na de ochtendwandeling ben ik eigenlijk niet meer de deur uit geweest. Het zijn drukke dagen. Ik wilde zo snel mogelijk de paar honderd fotos van het “bruiloftsfeest” van gisteren selecteren, bewerken en digitaal uitsnijden. Dan zijn er natuurlijk ook al die voetbalwedstrijden met gerelateerde omringende praatprogrammas en zo houdt een mens geen tijd meer over om nog eens de hort op te gaan om wat te fotograferen. Gelukkig is er dan nog het vrouwtje. Terwijl Phaido bij het baasje blijft schuilen voor de warmte kan het vrouwtje de groene vingers niet in bedwang houden. Zelf hebben wij daar geen last van maar ik wil wel eens geïnteresseerd toekijken hoe zij in de tuin haar lusten botviert. Met de 300mm wijd open en dan nog een 1,4X converter op mijn toestel had ik maar één opname nodig om te zien dat mijn schatje liever met een gewone keukenvork in de grond zit te pulken dan met een echte tuinhark.
Omdat ik dit uit de losse hand moest doen met 420 mm wilde ik mijn sluitertijd zeker niet langer dan 1/500 om bewegingsonscherpte te voorkomen. De ISO-waarde moest dus flink omhoog naar 1250, maar daar heeft de 6D absoluut geen last van. Ik heb bij de nabewerking zelfs geen ruisreductie moeten toepassen.