Bij het zien van deze foto zou je het niet meteen denken, maar ik wil het hebben over eten… en ook een beetje over verstoppertje spelen. Het eerste is een onderwerp dat in huize Pol en Josee zeer populair is. Wij kunnen daar erg van genieten, Josee van het kokkerellen en ik van het consumeren. Josee lust ook wel een lekker hapje uiteraard, maar bij haar gaat het toch meer om de finesses en bij mij ook om de hoeveelheid. Dat vertaalt zich natuurlijk in lichaamsomvang. Door al dat heerlijke gekook heeft Josee ondertussen zo’n 40 kg meer Pol dan toen ze me leerde kennen. In plaats van daar blij om te zijn maakt ze zich zorgen om mijn gewicht en mijn “body mass index” ( wat een verfoeielijke uitdrukking )… Zelf heeft ze nog altijd hetzelfde prachtige modelletje van vroeger.
Goed, het verschil in omvang is wel duidelijk. Neem nu het spelletje “verstoppertje spelen” dat wij vandaag weer eens beoefenden in het bos… Er is geen boom waar ik mij achter kan verstoppen, die dennen zijn niet gemaakt om een volwassen manskerel achter weg te stoppen, ze zouden meer eikenbossen moeten planten in onze regio. Josee zou het altijd wel gewonnen hebben dus, ware het niet dat ze domweg Phaido gewoon langs haar liet zitten toen ze achter een boom ging staan, en ja, die handen rond de boom houden, dat zou ik ook niet doen… J