Het zal mijn
vrienden, foto-vrienden en facebook-vrienden zonder twijfel niet ontgaan zijn
dat ik de laatste tijd nogal fanatiek bezig ben met zwart-wit fotografie. Tot
mijn grote plezier merk ik ook dat het aanstekelijk werkt blijkbaar.
Echt origineel uit de hoek komen wordt steeds moeilijker, alles is al wel eens
gefotografeerd is een veelgehoorde uitspraak. Zelfs het gebruik van een
kleurtje in de zwart-wit fotografie is een procédé dat niet zo ongewoon is,
denk maar aan de bekende rode lippen of een rode roos. Toen ik deze namiddag langs
de spoorweg fietste , een trein zag naderen en de onbedwingbare drang voelde om
te stoppen en een foto van de voorbijrazende beweging te maken wist ik ook wel
dat dit de zoveelste zou zijn. Toen ik m thuis op het beeldscherm bekeek vond
ik het qua compositie wel meevallen met al die lijnen naar dat sterke punt in
de verte, alleen zocht ik nog naar dat tikkeltje extra. Toen kreeg ik de
ingeving om een beetje kleur over te houden in de ganse trein - lang leve
photoshop - en met het resultaat kan ik best leven. Voor een zwart-wit
wedstrijd is dit niet geschikt, daar tolereert men maximaal één kleurtje van één
detail, en in facebook-groepen rond zwart-wit fotografie is dit ook taboe, maar
aan mezelf wil ik graag de toelating geven om dit soort experimenten vaker te
ondernemen en die dan op mijn eigen blog te plaatsen
J
|