Nauwelijks
twee weken geleden klaagde ik nog dat die fuuten altijd maar aan de overkant
van de plas bleven, net buiten het bruikbare bereik van de 300 mm en dan zul je
het meemaken dat, op een moment dat je er eigenlijk niet naar op jacht bent en
dat je ook geen telelens bij hebt, er een fuuten koppel vlak bij de oever
schijnbaar in slaap rustig over het water drijft. Buitenkanje natuurlijk, ik
had alle tijd van de wereld om rustig aan te leggen en met de 24-105 helemaal
ingezoomed kon ik ze deze keer wél voldoende close in beeld krijgen. De kopjes
knus in het verendons weggemoffeld, kennelijk een fuutenechtpaar, twee dotjes
fuut dobberend op het grote Zilvermeer, ik vond het wel een mooi beeld.
Genoeg gefuut in deze blog voorlopig toch maar,
tenzij er een van de volgende
dagen een fuuten-pin-up zo brutaal zou zijn om vlak voor mijn lens me, fuuterdefuut, te
komen uitdagen uiteraard.
|