In de
periode van de Vlaamse voorjaars-wielerklassiekers is telkenjare ook de
Scheldeprijs gepland. Tussen de ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix komt er
meestal de fine-fleur van het wielerpeloton aan de start, die zijn dan toch in
de buurt he. Ze komen ook ieder jaar weer door Lichtaart en ik ga dan ook elke
keer kijken, met de camera natuurlijk. Vandaag had ik me een plaatsje
uitgezocht tegenover pizzeria La Torre, waar de renners, komend van Tielen, aan
de verkeerslichten rechtsaf moesten, om zo verder via de rotonde even verderop richting
Poederlee te rijden. Omdat ik wel wist dat ze tegen een iets lagere
snelheid uit de bocht zouden komen gokte ik er op dat daar enkele goede shots te maken waren.
Sportfotografie, het is weer eens iets andersÂ…
Zes vluchters hadden enkele minuten voorsprong en daar had ik al enkele fotos
van gemaakt. Maar als je het wielrennen
volgt dan weet je dat die enkele kilometers voor de finish wel weer gegrepen
worden door de jagende groep en zo gebeurde ook zag ik, terug thuisgekomen, op
TV. Veel meer indrukwekkend vond ik de manier waarop het grote peloton dat de
achtervolging had ingezet als een orkaan voorbij geraasd kwam. De motard op de
Kawasaki die traditiegetrouw voor de renners uit rijdt moest flink aan het gas
draaien om ze uit zijn rug te houden. Een deel van de meute, waarbij ik, in
zijn Giant truitje, ook de toekomstige winnaar Kittel zie, ging ook hier aan de
verkeerde kant van de vluchtheuvel de bocht in en enkele seconden later kwamen
die mannen vlak voor mijn neus het tweede deel van mijn reeks fotos verknallen.
J
Toch was ik helemaal niet ontevreden over de oogst die ik ondertussen al had en
waaruit ik mijn foto van de dag moest kiezenÂ…
|