Nog maar een kleine twee weken en dan is het al weer Pasen. Het vrouwtje vond het niets te vroeg om het huis nu al met de gepaste attributen te versieren. Paaseitjes aan de muur, paaseitjes voor de ramen, paaseitjes op de kast en op de tafel, paaseitjes overal. Ik vind het best een kleurige en fleurige toets geven aan onze woonwereld. Waar paaseitjes eigenlijk vandaan komen en hoe het komt dat wij dat in verband brengen met het christelijk feest dat Pasen toch is daar had ik eerlijk gezegd nog nooit over nagedacht, maar nadat ik enkele fotos gemaakt had en ik dat allemaal ook enigermate wilde duiden ben ik toch eens gaan googelen. Allerhande theorien kwamen voorbij, maar een duidelijke eensluidende verklaring vond ik niet. Laten we het er maar op houden dat het paasfeest in de lente valt en al dan refererend naar een oude heidense viering van het vernieuwen van de natuur werd het ei gezien als het begin van alle leven. Ook voor de Christenen was de verrijzenis een nieuw begin, daar zal de link wel zitten zeker…
Op het net vond ik evenwel een veel leukere uitleg. In de middeleeuwen was het gezag van de kerk allesbepalend en de gelovigen moesten vasten in de periode voor Pasen. Eieren eten was dan ook uit den boze en de boeren bleven met al die eieren zitten. De oudste eieren werden dan beschilderd als versiering en de nog consumeerbare werden hard gekookt om bij het paasfeestmaal gebruikt te worden.
Zelf blijf ik natuurlijk geloven wat mijn ouders mij meer dan een halve eeuw geleden hebben verteld, namelijk dat de klokken met Witte Donderdag naar Rome vliegen en dan beladen met door de paus uitgezochte eitjes terugkeren om op Paaszondag, na de hoogmis, in elke hof waar brave kinderen wonen hun lading te lossen. Dat daar dan ook chocolade en hazen bij zijn heeft waarschijnlijk te maken met slordigheden in het sorteersysteem van het Vaticaan, die Italianen toch…