Nu de feestdagen achter ons liggen herneemt het gewone leven zijn dagelijkse gangetje, zo ook de wandelingen met Phaido langs de Smallebroeken. Niet dat we die in de voorbije weken ooit hebben overgeslaan maar we hadden meestal wel andere onderwerpen om te fotograferen.
Ik had het er vorig jaar al eens over. FC De Molenkring heeft afscheid genomen van zijn accommodaties aan de Dressenstraat en alles lag er al een tijdje behoorlijk te verloederen. Nu ze met de afbraak van de kantine begonnen zijn kon ik vandaag de verleiding niet meer weerstaan en ben ik er toch maar eens naar binnen geslopen. Je kunt het niet echt een urbex-ervaring noemen maar het gaat in die richting. Wat ooit het decor was van feestjes omdat de Molenkring gewonnen had en nog vaker van feestjes om door te spoelen dat ze verloren hadden, waar familiefeesten, teerfeesten, pensenkermissen en mosseldiners werden ingericht, waar ik menige Duvel soldaat gemaakt heb, waar de oorzaak van vele katers te vinden was… Zucht… het was triestig om te zien hoe het er nu bij ligt. Om dat gevoel nog een beetje te accentueren heb ik de kleurverzadiging van de foto flink naar beneden gehaald.
Wat de toekomst op deze plek zal brengen is me voorlopig niet duidelijk maar ik zal hier nooit voorbij kunnen wandelen zonder te denken aan de gezellige drukte die binnen altijd heerste en aan de heroïsche sportprestaties - op de bodem van vierde provinciale - die op dit terrein, waar het onkruid nu een meter hoog staat, ooit werden geleverd.