Het gebeurt niet zo vaak dat ik voor een dame op de knieën ga. Ik kan me zelfs niet herinneren of ik dat gedaan heb toen ik Josee ten huwelijk vroeg alweer zo’n 44 jaar geleden… Zal wel niet, want het was van moetens. J
Soms gebeurt het dat je dermate overweldigd bent door een jonge schoonheid dat je toch een knie op de grond zet, al is het maar om een iets lager standpunt in te nemen bij het fotograferen. De eerlijkheid gebied me wel te zeggen dat ik eigenlijk van in het begin een “dikkeneuzenfoto” in gedachten had. Dat is het effect wat je krijgt als je te dicht bij je onderwerp zit bij een portretfoto, dan worden de onderdelen die het dichtst bij de camera zijn buiten proportie vergroot. Bella was nieuwsgierig genoeg om er in te trappen… vrouwen he.