Zaterdag is de enige dag in de week waarover we beslist hebben dat we niet zouden repeteren voor ons concert. De familie heeft ook haar rechten. We zijn op onze vrije dag dan ook naar het schoolfeest van de Wuustwezelse verzameling kleinkinderen geweest. Ik had mezelf een plekje uitgezocht helemaal achteraan, en minder goede herinneringen uit vorige jaren indachtig had ik een trapladdertje meegenomen en met het statief in de allerhoogste stand kon ik met de 70-300 op de camera over alle toeschouwers heen ongehinderd zoveel fotos schieten als ik wilde.  
De kids hebben alle vier hun allerbeste beentje voor gezet, en ik zou echt niet weten welke groep, welk kleinkind ik er uit moet lichten. Het had evengoed Hannelore, Marie Leen of Nicolas kunnen zijn maar min of meer toevallig houden we het vandaag bij Pieter en zijn klasgenoten. De act waarin ze de Village People opnieuw tot leven brachten vond ik bijzonder geslaagd. Ze zijn er alle vijf, de typetjes.