Doopsel van de Heer A 2011 - Zaterdag 8 en zondag 9 januari 2011
We mochten vorig jaar reeds tijdens de nieuwjaarsreceptie in het St Anneke Centrum genieten van het jaaroverzicht dat Mine Arts, trouwe parochiaan uit Burcht, tevens lector in de Lucaskerk, voor ons hield.
Ook dit jaar heeft zij een gans jaar bijgehouden al wat in onze parochie en specifiek in en rond onze kerken gebeurde. Tot haar en onze spijt kon zij dit niet zelf brengen wegens een heupoperatie.
Langs deze weg wensen wij haar het allerbeste en een vlug herstel.
In naam van Herman, onze pastoor, die enkele weekjes met vakantie is, en in naam van Mine wil ik u allen haar jaaroverzicht brengen. In tegenstelling tot vele andere jaaroverzichten die in de media komen, ligt de klemtoon op de positieve dingen, op goed nieuws en niet op het negatieve.
Laten we samen even terugblikken in 2010!
Na een schitterende nieuwjaarsreceptie startten we met nieuwe moed en optimisme een nieuw werkjaar in onze parochie, daar waar lang geleden een huis voor God gebouwd werd en waar mensen samen komen. Wekelijks worden we er aangesproken door een nieuw thema, onderwerp of project. We vangen aan met Drie Koningen, vuur en licht, we willen de ster volgen van de koningen. Het is makkelijker gezegd dan gedaan maar het is een uitdaging die het proberen waard is.
De vastentijd geeft ons tot Pasen tijd tot reflectie. Dit jaar heeft Broederlijk Delen een prachtig thema gekozen: het herstel van relaties. Deze tijd zet ons aan tot inkeer en ommekeer. Tot een levensstijl die de aarde en de armen respecteert.
Elk jaar wordt ook een land in de kijker gesteld. Deze keer Bolivia, en vooral de Aymara-indianen. Met als slagzin nomineer Samuel voor de Nobelprijs voor duurzame ontwikkeling.
Deze 40-dagentijd is woestijntijd bij uitstek om onze keuzes en levensstijl in vraag te stellen. Elke zondag van de vasten zingen we samen uit volle borst het campagnelied om samen te bouwen, vandaag nog, aan een goed leven.
Het gaat om delen en te weerstaan aan de verleiding alles voor onszelf te houden. Langs de grote verhalen uit de heilsgeschiedenis over 6 zondagen weten we ons gesterkt om uit onszelf te breken, om de harmonie in ons leven te herstellen, om een open en brede kijk op de wereld te krijgen, zodat we nieuwe kansen, uitdagingen, erkennen.
Op Palmzondag horen er groene takken bij, die mensen opwekken tot vrede en verzoening wereldwijd, als aanloop naar de vieringen van de goede week.
Witte donderdag, de handwassing, het laatste avondmaal, het delen van het brood, ja conpartir
Op Goede Vrijdag herdenken we steeds weer het sterven van Jezus aan het kruis omdat we geloven dat geweld en machtsmisbruik niet het laatste woord hebben, maar wel Gods woord van liefde.
We bidden om trouw en om zorg voor de anderen, dat we niemand laten vallen die alleen in de wereld staat.
In de stilte van de avond verlaten we elkaar om op paaszaterdag opnieuw samen te komen om met vreugde Jezusopstanding te vieren.
Het wordt een bijzonder mooie dienst. Omkaderd door een sterk symbolisch kunstwerk van de Duitse artieste Angela Glajcar, zingen we liederen van diepe verbondenheid.
We beleven een dubbel doopsel van Vincent en Clement. We zijn ontroerd.
Pastoor, solisten en koor weten ons te vervoeren naar hogere sferen. Het zijn heerlijke belevenissen, intens, deugddoend, moedgevend en versterkend. Juichend keren we huiswaarts.
Het licht in ons hart, licht dat we willen doorgeven.
We blijven nog een poos in de paasstemming welke echter verstoord werd door minder prettig nieuws.
Het rommelt in de Belgische kerken.
We zijn allen erg aangeslagen maar de crisis houdt voor elk van ons een appél in om opnieuw God te zoeken. Het schip nu verlaten is geen oplossing.
We zeggen ja aan de wereld en zijn bereid om als kerk in de wereld van vandaag aanwezig te blijven.
De meimaand laat ons Maria bezingen.
Met Onze-Heer-Hemelvaart reiken de hemel en de aarde elkaar de hand. De hemel op aarde brengen, mensen naar mensen, licht zijn, ja laaiende vlam. We kijken nu uit naar de beloofde geest.
We genieten ondertussen van een enig orgelconcert gebracht door Nicolas De Troyer, dit als bekroning van de tentoonstelling van Angela Glajcar, Ad it temporis.
Geweldig mooi.
Als dan hoogfeest van Pinksteren. De heer ademt ons open en ontsteekt in ons allen het vuur van de liefde.
Mei is ook de maand van de E. Communie en het H. Vormsel. Het vuur en het enthousiasme straalt ook bij onze kinderen.
We sluiten een kerkelijke periode af en gaan zachtjes naar de vakantie toe.
Terwijl een nieuwe tentoonstelling van Veerle Rooms ons tijdens de zomerweekends uitnodigt.
Vakantietijd, tijd om ons vrij te maken van wat ons te veel bindt aan onszelf, aan materiële dingen, om te genieten van de natuur en van elkaar.
We doen het wat eenvoudiger in de eucharistievieringen, de preekploeg neemt verlof.
Nu luisteren we naar wat ik noem: onze vakantiesoaps.
Ditmaal vrouwen in de bijbel, vrouwen van alle slag; vaak gaat het over onvruchtbare vrouwen. Maar opvallend hoe die vrouwen een ommekeer brachten in de geschiedenis van Israël.
15 augustus, een echte hoogdag. Viering in open lucht.
De moeders worden in de bloempjes gezet.
Vanaf september krijgen we weerom onze gewone vieringen, met nu en dan een dienst van het woord voorgegaan door een gebedsleider. We volgen de themas van het jaar en starten het nieuwe werkjaar met als slagzin: de mensen nabij zijn.
In die zin beleven we ook de nationale ziekenzondag, met speciale homilie, zieken nabij zijn, omarmen, hun tranen verstaan.
We gaan de herfst in up to het grote feest van Allerheiligen en Allerzielen.
Twee feesten die bij elkaar horen.
Op Allerheiligen vieren we de bezegeling der vriendschap, de verzilvering van wat goede mensen voor elkaar gedaan hebben, de bevestiging in God van de trouwe liefde die mensen bindt.
Met Allerzielen gaat al onze aandacht naar hen die niet meer zijn maar bij ons toch steeds aanwezig blijven, onlosmakelijk verbonden.
Andermaal mogen we in onze grote kerk proeven van een nieuwe tentoonstelling, met aangepaste muziek en dictie over de grote oorlog. Ja, Anna3 leeft. Kerk koestert kunst, kunst koestert kerk.
En zo stappen we naar het feest van Christus Koning, om dan te belanden bij de adventsperiode.
4 mooie zondagen naar Kerst toe. Telkens ontsteken we een nieuwe kaars aan de grote adventskrans. We zijn allen vol verwachting en waakzaam. Vuur van God geef ons licht.
Op zaterdag 18 december mogen we nogmaals genieten van een uitzonderlijke avond als aanloop naar 25 december. We zingen allen samen, in samenwerking met Music for Live, voor een goed doel.
Red de weeskinderen van gestorven aids - ouders in Afrika. Prachtige kerstliederen, ook het mannenkwartet Les Voix Perdues is present. Enig mooi. Geen mensen op het podium
het koor zit ditmaal in de kerk!
Voor herhaling vatbaar.
En dan het hoogfeest van Kerstmis.
We komen te samen, alles prachtig opgesmukt voor deze bijzondere diensten. Gods licht komt naar ons toe. Heden, deze nacht straalt de hemel en is er vreugde op aarde.
Het koor zingt uit volle borst en wij allen participeren. We wensen elkaar een zalig kerstfeest en keren gelukkig huiswaarts in de witte nacht. Zo is de kerkelijke cyclus rond.
We mogen fier zijn, ja trots, op wat gepresteerd werd het afgelopen jaar in onze parochiegemeenschap. Zulks is slechts mogelijk door innige samenwerking.
Kerk zijn wij !!
Daarom wil ik in naam van alle parochianen, diegenen danken die elk volgens zijn of haar talent en vermogen hebben bijgedragen om dit waar te maken.
Even tussenin: graag wil het parochieteam zich hier aansluiten bij de woorden van Mine: dank aan al diegenen die zich ingezet hebben in het leven van onze parochie, voor verenigingen, catechese, feesten enz
. al diegenen die hier nog niet vernoemd werden
. 1000 x dank!
Als we terugblikken naar het voorbije jaar, dan zagen we allemaal alledaagse dingen. We hebben elkaar ontmoet, lief en leed gedeeld, we hebben elkaar geraakt en zijn er rijker door geworden.
Vandaag heeft 2010 definitief plaats gemaakt voor 2011.
Een nieuw jaar vol onbekende uitdagingen en verrassingen allerhande, hopelijk vooral positieve. Elke dag is een uitnodiging, een kans om gelukkig te zijn. Er gebeuren nog elke dag wonderen, de wereld verandert aldoor van kleur, en een glimlach kan een onweer doen overdrijven.
Na elke nacht komt er weer een nieuwe dag en de tijd valt nooit stil. Laten we dus alert blijven en niet versagen, gewoon verder doen is onze slogan!
Ik wil jullie allen het beste toewensen voor 2011.
Een goede gezondheid, wederzijds vertrouwen, veel levenszin om er een schitterend jaar van de maken.
En mag ik eindigen met een gebedje dat ik ooit ergens las:
Heer, maak mij tot een instrument van uw vrede.
Waar haat is, dat ik liefde breng.
Waar schuld is, vergeving.
Waar verdeeldheid is, eenheid.
Waar misvatting was, waarheid.
Waar twijfel is, geloof.
Waar wanhoop is, hoop.
Waar duisternis is, uw licht.
Waar verdriet is, vreugde.
Amen.
Mine. 09-01-2011 om 00:00 geschreven door de preekploeg 
Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)
|
