Sint-Anna-ten-Drieën
De preekploeg houdt van een reactie
E-mail ons!

Wil je ons iets zeggen dat niet op deze blog moet verschijnen? Mail ons hier. Mag iedereen het lezen, klik dan op op het gele 'Uw positieve/negatieve reactie hier' onderaan de tekst.

Zoeken in blog

  • Website parochie
  • Preekstoel
  • Portaal preken.be
  • ANNA3
  • Sint-Anneke Centrum
  • 23-02-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mag het een beetje meer zijn? - 7e zondag A 2014 - Marc

    Zevende zondag door het jaar A 2014 - Zaterdag 22 en zondag 23 februari 2014

    Eerste lezing: Leviticus 19, 1 - 2.17 - 18 - 'Bemin uw naaste als uzelf'
    EvangelieMattheüs 5, 17-37 - 'Bemint uw vijanden'

    Stel je voor dat Jezus vandaag in een Antwerps café binnenstapt, en in een interessante discussie terecht komt over gasboetes, zwerfvuil, Marokkanen, de Beerschot, pedofielen, onveiligheid en alles wat een mens zo al beroert. En stel dat hij daar dan zou vertellen wat hij 2000 jaar geleden vertelde in zijn Bergrede, wat zou dan waarschijnlijk de reactie zijn? 
    Zwanstnanie hé! 

    Hebben we eigenlijk die reactie ook zelf niet? De andere wang aanbieden, onze jas afgeven, onze vijand beminnen.... mooi in theorie. 
    Nu denk ik dat Jezus niet zou opkijken van die reactie, hij zou ze zelfs verwachten. Want hij hield van straffe uitspraken, ja, hij provoceerde graag: denk maar aan dat oog dat we moeten uitrukken.

    Maar hij provoceert niet om te provoceren. Hij wil ons op de eerste plaats doen nadenken. Zijn we wel goed bezig? En vooral: zijn wij wel zo gelovig? Want daar gaat het hem altijd om: ons opwekken tot geloof in zijn Vader, en tot leven in dat geloof.
    De tijdgenoten van Jezus waren trouw aan de overlevering van Mozes. Hun geloof werd uitgedrukt in de heilige boeken die ze koesterden. Op dat geloof bouwt Jezus verder. Geen letter aan de Wet zal hij veranderen, heeft hij gezegd. Maar hij begreep de diepere betekenis van de schriften. Die gaat verder dan wat mensen, voor mogelijk houden. 
    We lezen in de Bijbel hoe de mens geleidelijk tot het inzicht komt dat de wet van de jungle alleen maar onheil brengt. Als er staat: oog om oog, tand om tand, was dat een grote vooruitgang. Want het instinct van de wraak drijft mensen ertoe om bloedig vergelding te eisen: zo blijven vetes generaties lang slachtoffers eisen. 'Niet méér vergelden dat wat u zelf is aangedaan' was dan ook een grote stap vooruit. Zo was ook het gebod om de naaste te beminnen gegroeid uit het inzicht dat in vreedzaam samenleven een mooier bestaan kan groeien dan in naijver en wantrouwen.

    Maar het is ook menselijk om die naasten te beperken tot tot onze dierbaren, en buren met wie het beter is overeen te blijven komen – in ons eigen belang. En dan komen we zo gemakkelijk aan de tegenhanger van het gebod van de naastenliefde: 'de vijand haten'. Want is dat ook niet in ons eigen belang? Is naastenliefde voor wie we graag zien, en vijandschap tegenover wie ons bedreigt, niet héél menselijk?
    Ja, dat is heel menselijk. 
    Maar God roept ons op tot een hoger leven. Jezus heeft dat hoger leven gepredikt en voorgeleefd, tot in zijn dood. Als hij spreekt over het toekeren van de andere wang, denken we aan het lijdensverhaal, waarin ook staat hoe hij bad voor zijn vervolgers... 
    Is zulke levenshouding wel mogelijk? Een deel van die weg van Jezus kunnen wij ook gaan. Het mag een beetje meer zijn, is het thema van deze viering: wij zijn in staat om meer geduld te hebben met mensen die ons 'ambeteren', maar die ons eigenlijk nodig hebben. We zijn in staat om mensen die tegen onze kar rijden te vergeven, ja, we zijn in staat om veel van wat ons stoort in anderen te begrijpen en te verdragen. De teksten van vandaag roepen ons op om veel meer geduld met elkaar te hebben, en eigelijk zijn we daartoe in staat.

    Maar mijn vijand, wie mij kwaad doet, wie mij vervolgt, lief hebben? Dat is boven-menselijk. En Jezus zegt het ook: dat is zo goed als God zijn, die de zon laat opgaan over goeden én boosdoeners. Maar wij zullen wel beseffen dat we meestal schromelijk te kort schieten om naast Jezus te weg tot het einde toe te gaan. Daarom begint elke viering rond deze tafel met te vragen 'Heer, ontferm u'. Niet omdat we zo'n zware zondaars zijn. Maar omdat we te klein zijn om gemeten te kunnen worden met de maat waarmee God meet. 
    Laten we Jezus dan maar weer buitengaan, en durven we niet in zijn spoor treden? Juist niet. Hij nodigt ons aan zijn tafel om ons sterk te maken, om ons te bezielen met Gods Geest. Als we ons open stellen voor hem, zijn we tot meer in staat dan we durven denken. In een wereld van geweld en wraak kunnen christenen vredebrengers worden, vergeving schenken,  een glans van Gods goedheid laten schijnen op wie in duisternis leeft. Ja, misschien kunnen we zelfs onze vijanden vergeven. 
    En als wij te kort schieten, zal God het ons niet kwalijk nemen. Want wij durven geloven dat hij onze tekorten goedmaakt.

    23-02-2014 om 17:29 geschreven door de preekploeg  

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)


    15-02-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het gaat om het spel - 6e zondag A 2014 - Gie

    Zesde zondag door het jaar A 2014 - Zaterdag 15 en zondag 16 februari 2014

    Eerste lezing: Jezus Sirach 15, 15-20 - 'Groot is de wijsheid van de Heer'
    EvangelieMattheüs 5, 17-37 - 'Uw ja moet ja zijn, uw neen, neen'

    Ik ken niks van sport. Op school mocht ik alleen maar meedoen omdat ik erin slaagde om, binnen de spelregels, de tegenstrevers in voldoende mate te hinderen, om zo mijn teamgenoten meer te laten scoren. 
    Doe mij maar een fietstocht of een flinke wandeling. 
    De enige ‘sport’ waaraan ik ooit actief heb deelgenomen was knikkeren. Dat is helaas geen olympische discipline, maar er zijn wel een aantal afgesproken regeltjes. 

    Al een tiental dagen volgen wij de olympische winterspelen in Rusland. Ook bij de zondagvieringen volgen wij al een drietal weken eenzelfde thema: de Bergrede. Te beginnen met de zaligsprekingen, vorige week over het zout der aarde en het licht der wereld, krijgen we vandaag een lange uitleg over de wet van Moses en over het niet afschaffen ervan. 
    De opmerkingen van Jezus zijn geformuleerd volgens een terugkerend patroon: “jullie hebben gehoord …”, “maar Ik zeg …”. Een beetje zoals bij de zaligsprekingen: “zalig zij die …, want …”. 
    Alleen gaat het deze keer toch wel boven ons petje. En eigenlijk ook boven het petje van de leerlingen van toen. 

    Waarschijnlijk begrijpt Jezus dat ook wel, maar toch neemt Hij er geen woord van terug, integendeel. Misschien wil Hij precies dàt benadrukken: het gaat hier niet over gas-boetes, het gaat hier over serieuze kost. Daar moet je niet te licht overeen gaan! 
    Mozes gaf wetten voor mensen die rondtrokken in de woestijn. Jullie kiezen ervoor om Jezus volgelingen te zijn. Dus moeten jullie daar niet voor onderdoen, je moet het beter doen! 
    Je kiest ervoor, dus kies je ook voor de consequenties, de gevolgen. Een beetje zoals de spelregels bij een spel. Ook al zijn het maar de eenvoudige regeltjes van een knikkerspel.
    “Het gaat om het spel, niet om de knikkers”. Die uitdrukking hoorde ik een paar dagen geleden nog in een reportage over de olympische spelen. Het ging toen over ijshockey en het had even goed over voetbal kunnen gaan. Maar eigenlijk gaat de uitdrukking over knikkeren. 
    Gehockeyd, gevoetbald of geknikkerd. Er moet gespeeld worden. Knikkers moeten rollen! En daarom zijn er strakke spelregels. 

    Dat geldt ook voor het spel van ons leven. Dat geldt zelfs voor onze kerkgemeenschap. Regels en wetten onderhouden: dat is het minimum.
    God liefhebben houdt in dat wij ons aan zijn geboden, aan zijn spelregels houden. 
    Zonder knikkers geen geknikker of zonder bal geen voetbal. En zonder regels geen kerkgemeenschap. 
    Ook daar gaat het om het spel, niet om de knikkers. 
    Het gaat niet om de verpakking, niet om het uiterlijk vertoon. Bij wijze van voorbeeld: het gaat niet om de schone kleren, niet om de feestmaaltijd, maar om de communicant, de vormeling.
    Maar je kan dus ook kiezen voor het omgekeerde. Om mooie knikkers te verzamelen. Dan gaat het om de knikkers en niet om het spel. 

    Om de mooie kleren, maar niet om de communie. Om het kerkgebouw en de ceremonie, maar niet om het kerkelijk huwelijk.
    En die keuze is vrij. Dat hoorden we goed verwoord in de eerste lezing: 
    “De Heer heeft de mens in het begin gemaakt en hem de vrijheid gegeven zelf te beslissen. Als je het wilt kun je de geboden naleven, hem trouw zijn omdat je daarvoor kiest. Hij heeft je vuur en water voorgezet: strek je hand uit naar wat je verkiest
    Vóór de mens liggen het leven en de dood, hij krijgt waar hij voor kiest
    Groot is de wijsheid van de Heer, Hij heeft niemand opgedragen goddeloos te zijn, niemand toestemming gegeven te zondigen”.  
    God liefhebben, Gods geboden onderhouden, vraagt “een tikje meer”, vraagt overtuiging! Een gedicht van Adriaan Morriën maakt duidelijk wat ik bedoel. De titel is: Echtverbintenis 
      Ik zal je niet slaan, alleen maar niet strelen.
      Ik zal je niet bijten, alleen maar niet kussen.
      Ik zal je niet overweldigen, alleen maar niet met je spelen.
      Ik zal je niet doden, alleen maar niet laten leven.
    Het was vrijdag Valentijnsdag. Dan doen we “een tikje meer” ons best om mekaar graag te zien. 
    Laten we ook dat “tikje meer” doen in het liefhebben van iedereen, in het onderhouden van Gods geboden. 
    Maak van uw liefhebben een olympische discipline en maak van iedere dag een Valentijnsdag. 
    Amen.
    Inspiratie gevonden in een preek van Ambro Bakker. 

    15-02-2014 om 00:00 geschreven door de preekploeg  

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)


    08-02-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.We mogen stralen! - 5e zondag A 2014 - Hilda

    Vijfde zondag door het jaar A 2014 - Zaterdag 8 en zondag 9 februari 2014

    Eerste lezing: Jesaja 58, 7-10 - 'Dan straalt uw licht in de duisternis'
    EvangelieMattheüs 5, 13-16 - 'Gij zijt het licht der wereld'

    Lieve mensen, we weten al lang dat Matteüs met zijn evangelie de mémoires van Jezus wou neerschrijven…
    En juist vóór dit stukje vandaag, beschrijft hij “De Bergrede” van Jezus! De Bergrede die hij ziet als de krachtige korte inhoud van hoe Jezus naar de mensen keek, ieder afzonderlijk, hoe Hij naar de gemeenschap keek waar Hij leefde en naar de  mens in heel de wereld... en tegelijk, hoe Jezus zelf inde wereld stond…

    “De Bergrede” die we nu zien als de ultieme inhoud van onze opdracht als Christenen in onze gemeenschap en in de wereld…
    Kort nadien geeft Jezus zijn toehoorders dat formidabel compliment: 
    “Gij zijt het zout der aarde!”.

    Hij zegt dat niet tegen de wetgeleerden of Farizeeërs, den burgemeester of de schepenen. Neen, Jezus zegt dat tegen de gewone mens in de straat die naar Hem komt luisteren; de vissers en de boeren, de werkloze en de arme, de ongeletterde en de zondaar…… 
    Lijkt Mijn Bergrede van vorige week wat te zwaar en te moeilijk, dàt is het eigenlijk niet, lieve mensen, want zie: ‘je doet het al’, zegt Jezus.
    Wat hebben die mensen dan toch, dat Jezus hen met zo’n compliment gerust stelt?

    Als je ooit van iemand hoort zeggen : ‘Wat een knappe vrouw! Die kan het mooi zeggen en ze doet ook wat ze zegt, die blaast niet van de toren… Of als je hoort zeggen: ‘Wa ne knappe man! Hij kan het goe zeggen, maar hij heeft gene dikke nek! Da’s  ne man naar mijn hart….’ Dan weet je wat Jezus bedoelt als hij zegt : “Gij zijt het zout der aarde!” 
    Als ze zeggen: ‘dat is ne man of een vrouw naar m’n hart.’… 
    Dan gaat het over iemand die zichzelf niet gevangen zet in zijn positie, die zich niet moet verdedigen om zich iemand te voelen, die zichzelf niet moet bewijzen.Dan gaat het over iemand die “is zoals hij is”. 

    Dat is de kostbare eigenschap van heel gewone mensen.
    Dat is de kostbare eigenschap van ons allemaal! En dat mogen wij ons niet laten afnemen. Zijn zoals we zijn! Heel gewoon goed! “Meer” moet voor Mij niet zegt Jezus. Dat snuifje zout zijn dat iets flauw kan pittig maken. Dat snuifje zout zijn dat ons lichaam behoedt voor uitdroging. 
    Want mensen die zout genoemd worden zijn geen droogstoppels. Zout zijn is smaak geven aan het leven, zodanig dat mensen graag bij ons zijn, 
    dat ze ons als chef of collega graag hebben, dat ze ons als buur graag hebben dat ze ons als schoonmoeder, of schoonvader graag hebben
    dat onze kinderen en kleinkinderen graag bij ons zijn…

    Als we dat snuifje zout zijn, dàn zit er pit in ons, dàn kruiden we andermans leven, dan zijn we geen droogstoppels!
    En Jezus geeft twee complimenten tegelijk! Hij zegt ook nog “Gij zijt het licht van de wereld!” Hij zegt het tegen de gewone mensen in de straat.
    Tegen de mensen zoals wij, die geen andere stom voorbijlopen! Tegen gewone mensen, die aandacht hebben voor hun buur die te oud geworden is om de opgewaaide herfstbladeren op te keren, of de sneeuw te ruimen…
    Tegen de gewone mensen, die aandacht hebben voor een zieke buurman of vrouw en wat hulp durven aanbieden, vooral langer dan alleen maar de eerste week. Tegen de gewone mens, die aandacht heeft voor iemand die weduwe of weduwnaar geworden is, ook nog een jaar of twee jaar later.
    Tegen de heren en dames in het verkeer, die niet overal en altijd hun plaats opeisen. Tegen de heren en de dames die nog vriendelijk kunnen aanschuiven aan de kassa.
    Want; “licht breekt altijd door!”

    Wij hebben thuis een houten trap. En als we ‘s avonds gaan slapen, en ‘t licht brandt nog in de kelder, dan schijnt er licht in onze traphal door de hele fijne spleet waar de traplat de muur niet helemaal raakt…
    Als we in bed liggen en het licht op de trap is blijven branden, dan schijnt er licht in de slaapkamer door de dunne spleet onder aan de deur of opzij.
    Met 1 ledlampje van een speldenkop groot, kunnen we al een boek lezen in ons bed, zonder onze partner wakker te houden.
    Als we elektriciteitspanne hebben en we steken enen allumeur aan of 1 stekje, of 1 theelichtje, dan is al heel de kamer verlicht en kunnen we ons verder behelpen.
    Zo 1 lichtpuntje zijn en vooral er een dagelijks actiepuntje van maken; méér vraagt Jezus niet van ons. Met al die kleine lichtpuntjes zijn we voor Hem “het licht van de wereld”.

    Voor Jezus zijn we dan volop bezig met te leven zoals Hij het in die moeilijke bergrede gebracht heeft. Dan zijn we volop bezig met te leven vanuit onze diepe goddelijke kracht, die ons, onze eigen vrijheid laat ontdekken, 
    die ons, onze eigen bestemming doet zoeken en vinden en ons ernaar doet streven… 
    Lieve mensen, “Gij zijt het zout der aarde en het licht van de wereld!”
    Het raakt de kern van ons geloof! 
    We zijn mensen naar Jezus’ hart en die formidabele complimenten meer dan waard! We mogen stralen! 

    Inspiratie: Manu Verhulst

    08-02-2014 om 19:32 geschreven door de preekploeg  

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)


    De preekploeg van Sint-Anna-ten-Drieën, Antwerpen Linkeroever

    In een eucharistie-viering volgt na het evangelie meestal een preek of homilie. In onze parochie bestaat hiervoor (al jaren) een preekploeg. Ze bestaat uit een zestal mensen die, na onderlinge afspraak, geregeld een "preekbeurt" verzorgen.
    Momenteel zijn dat Ria, Hilda, Marc, Jan, Gie en Fred. Pastoor Herman maakt uiteraard ook deel uit van de preekploeg en komt zelf ook meermaals aan de beurt.
    De bedoeling van een homilie is niet een universele waarheid te verkondigen die iedereen verplicht moet geloven en zeker niet de mensen terecht te wijzen. In een homilie willen wij de lezingen uit de bijbel een beetje verduidelijken en trachten wij ze in verband te brengen met de actualiteit van vandaag.
    Dat is niet altijd even simpel en daarom proberen wij elkaar te helpen. Elke maand komen wij samen om de lezingen uit de bijbel te bespreken en elkaar te inspireren bij het opstellen van de preek.
    In deze blog publiceren wij niet alleen onze homilies, maar staan wij ook open voor uw reacties.

    Blog als favoriet !
    Archief per maand
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 06-2021
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Bloggen.be, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!