|
Derde zondag door het jaar A2011 - Zaterdag 22 en zondag 23 januari 2011
Eerste lezing: Jesaja 8, 23b - 9,3 - 'Het volk dat wandelt in de duisternis, ziet een helder licht'
Lieve mensen,
Een collega op t werk is maandag bevallen van haar eerste kindje!
Natuurlijk kregen we in de loop van de week een mooie aankondiging van een flinke zoon!
We gingen samen, nà onze werkdag, op bezoek en we konden amper binnen! Heel veel mensen hadden dezelfde bedenking en hadden de kamer al goed gevuld! Wat een netwerk van familie, vrienden en kennissen passeerden daar de revue!
Het was mooi om horen en mooi om zien
Met heel veel verdriet hebben we verleden zaterdag de kleine Dario begraven
Met een bijzonder mooie aankondiging werden we uitgenodigd om samen met het zusje, de ouders, de grootouders en de overgrootouders, afscheid te nemen
De kerk zat stamp vol!
Hoewel we nooit kunnen inschatten hoe dat voelt, wanneer we het zelf niet moeten meemaken, waren we met vele jonge en oude mensen, toch steun en troost voor de diepbedroefde families. Wat een netwerk van familie, vrienden en kennissen passeerden ook daar bij de laatste groet aan de kleine Dario
We horen zopas in het evangelie hoe Simon en Andreas, Jacobus en Zebedeüs, op het strand bezig zijn met hun vissersnetten te herstellen!
Een werk dat zeker zo belangrijk is als het vissen zelf.
Want vissersnetten, halen vis op om in tonnen op te slagen en te verkopen. Het is het inkomen voor gezin en familie
Maar als Jezus over het vissen van mensen spreekt, bedoelt Hij dan niet, hoe wij mensen kunnen opvissen wanneer zij in de storm van hun leven dreigen te verdrinken, wanneer zij van hout geen pijlen meer zien te maken?
Ja, ik denk dat Jezus dan bedoelt dat, ook wij, best heel goed zorg dragen voor onze netten, dat we ze op tijd nakijken en herstellen, om op de juiste momenten, echt iets te kunnen betekenen
We leven allemaal midden in verschillende groepen van mensen en dat begint met ons gezin. Dat gaat verder in ons werk, in ons vrijwilligers werk, soms tot over de grenzen heen, te veel om op te noemen
Allemaal groepen van mensen waarmee we dagelijks of wekelijks te maken hebben. Allemaal mensen die we niet stom voorbijlopen, en veel meer nog, als er met die mensen iets gebeurd zijn we meestal één en al medeleven in goede en kwade dagen
En dan vraagt Jezus wanneer Hij voorbijkomt nog meer: wil je Mij volgen? Hij vraagt niet: wil je diegene volgen die over Mij vertellen?
Jezus beseft maar al te goed dat Hij zijn werk niet alleen aankan! Hij heeft veel mensen nodig om Zijn boodschap de wereld in te krijgen. Daarom begint Hij bij de stoere vissers.
Niet bij de Farizeeën en schriftgeleerden die orde op zaken brengen en wetten voorleggen, wel bij de mannen die weet hebben van storm op zee, van wat storm in het leven van mensen kan aanrichten
En die mannen geraken geboeid door Jezus, Hij heeft inpakt op hen, Hij raakt hen in t putteke van hun ziel
en ze blijven aan zijn lippen hangen. Dat aan zijn lippen blijven hangen brengt consequenties met zich mee. Jezus vraagt hen dat ze proberen te doen zoals Hij het hun voordoet.
Zorg dragen voor de mensen, tijd voor hen maken, naar hun verhaal luisteren, vragen wat kan ik voor je doen?. En zeker nooit aan mensen doen wat je niet wil dat aan jezelf gedaan wordt
Dat we mensen nooit beschamen, dat we ze beschermen waar nodig, dat we ze bewonderen, optillen en waarderen
Weinigen beseffen dat daar de kerk begonnen is, daar waar Jezus voor t eerst op stap was.
Hij koos ervoor eerst naar de mensen aan het meer van Galilea te gaan. Galilea, een randstad waar weinig geloof leefde maar waar Jezus zich des te meer openbaarde door rust te brengen in het hart van verontruste mensen, daar waar Jezus zich richtte tot wie door de Farizeeën en schriftgeleerden vreemden genoemd werden
Die mensen lieten zich raken door Jezus en leerde van Hem echt om te zien naar elkaar
vooral in de kwade dagen
Zo zou het pasgeboren zoontje van mn collega, moeten kunnen gedragen worden door alle mensen die een kaartje kregen
De ouders, de grootouders en overgrootouders van de kleine Dario zouden moeten kunnen gedragen worden door alle mensen die naar de afscheidsviering geweest zijn
In die momenten worden we des te dieper geraakt door de schoonheid en de hardheid van het leven.
In die momenten worden we des te dieper geappelleerd door Jezus die ons de weg en de waarheid toonde ten leve!
In die momenten worden we de kerk die Jezus droomde, een beetje hemel op aarde
Jezus die ons elke week samenbrengt, die ons elke week raakt en appelleert met Zijn levensverhaal.
Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier ({COMMENTAAR_AANTAL})
|
