Zesde paaszondag B 2012 - Zaterdag 12 en zondag 13 mei 2012
We luisteren al een paar weken naar het evangelie van Johannes. Volgende week krijgen we er nog zo eentje te horen. Hij heeft een speciale stijl van vertellen, het is niet mijn stijl. Wie kan nu nog herhalen wat er precies gezegd werd in het evangelie? Laat staan er iets mee doen deze week.
Johannes schrijft wel vanuit zijn hart, dat is het minste dat je van hem kunt zeggen. Hij moet Jezus ongelooflijk graag gezien hebben. Proberen we toch maar eens zijn woorden te doorgronden, ze te verstaan, ze te hertalen.
God is liefde. Het is een formidabele uitspraak.
Hoe kunnen we van iemand die we niet zien, zeggen dat hij liefde is? Voor Johannes ligt het antwoord bij Jezus. Hij is door God gezonden. Hij is door hem bemind. Hij doorleeft wat liefde is tot in de dood.
God is liefde, Dit betekent nog niet dat wij die woorden kunnen omwisselen en zeggen dat liefde God is.
Maar wat is liefde?
Er gaat geen dag voorbij of er klinkt een nieuw liedje over de liefde. "All you need is love, zongen de Beatles.
Er gaat geen dag voorbij zonder dat mensen ergens ter wereld aan elkaar gezegd hebben: I love you, ik zie je gaarne, je taime. En een realist voegt er aan toe. Je taime pour la vie, je taime pour toujours, mais pas tous les jours.
Er gaat geen dag voorbij zonder dat de sensatiepers schrijft over vurige liefde en over bedrogen liefde.
Er gaat geen dag voorbij of ergens ter wereld heeft iemand tijd gemaakt voor een medemens, door te luisteren, door wonden te verzorgen, door de hand vast te houden van een stervende,
Er gaat geen dag voorbij of ergens ter wereld wordt een sukkelaar gelukkig gemaakt.
Zo liepen we een paar weken terug met Catherine Loodts (ja die van de schilderijen in onze kerk) en haar vriend Patrick, in de straten van Jambes.(sombere voorstad van Namen)
Om de 100m zat er wel een drugverslaafde, een dakloze, een sukkelaar
maar ze veerden allemaal recht toen ze C.en P zagen om hen 3 kussen te geven.
Een zei er zelfs: "oh Jesus est revenu" doelend op haar Christus-schilderijen die voor een paar weken in onze kerk hingen en nu terug in haar atelier waren. Catherine en Patrick gaan liefdevol met deze mensen om, je voelt hun dankbaarheid
Mocht er geen liefde zijn, de wereld zou van kilte ophouden te bestaan.
Als de liefde niet bestond
zullen ze stilstaan de rivieren
en de vogels en de dieren
als de liefde niet bestond
Als de liefde niet bestond
zou de maan niet langer lichten
geen dichter zou meer dichten
als de liefde niet bestond
Nergens zouden bloemen staan
en de aarde zou verkleuren
overal gesloten deuren
en de klok zou niet meer slaan
Als de liefde niet bestond
zou de zon niet langer stralen
de wind zou niet meer ademhalen
als de liefde niet bestond
Geen appel zou meer rijpen
zoals eens in het paradijs
als wij elkaar niet meer begrijpen
dan is de wereld koud als ijs
Ik zou sterven van de kou
en mijn adem zou bevriezen
als ik je liefde zou verliezen
er is geen liefde zonder jou
Toon Hermans
Toon Hermans is zoals Johannes, maar dan een paar eeuwen later. Maar wel met dezelfde geestdrift.
Misschien zou dat meer tot ons moeten doordringen: dat God geen onderscheid maakt tussen mensen, en dat Gods Geest rust op ieder van ons.
Dus ook op die mens die een paar stoelen of banken van ons af zit, en met wie we het misschien niet echt goed kunnen vinden. En op die mensen die heel andere accenten leggen en niet meer naar deze vieringen komen.
En op die mens met een heel andere taal en een heel andere cultuur dan de onze. Voor God zijn al die mensen gelijk, en allen leven ze in en door de kracht van zijn Geest.
Het voornaamste is de liefde. Dat hebben we nu wel al door, en de rest is eigenlijk ondergeschikt.. Volgens Johannes is het nog meer: het is een gebod.
Dit is mijn gebod:
Hou in Godsnaam van elkaar
Dàt zegt Johannes.
Deze woorden doen mij denken aan het moment dat we met zn allen rond het sterfbed van ons moeder stonden. Een van de laatste dingen die ze zei was: mannekes, blijf mekaar geeren zien Blijf mekaar graag zien
hoeveel moeders hebben dit niet gezegd of gewenst.
Eigenlijk is het ook dat wat Jezus zei op het laatste avondmaal. Misschien nog wat straffer: blijf dit doen, en dan blijf ik in uw gedachten.
Herman, onze pastoor vertelde op de laatste vergadering van de preekploeg: dit evangelie van Johannes heb ik uitgekozen als evangelie op mijn priesterwijding. En wel speciaal voor deze zin: niet gij hebt mij uitgekozen, maar ik u Dat zegt de Heer tot ons. Dit is wat wij nu noemen: zich geroepen voelen.
Het minste wat je kunt zeggen over Johannes is dat hij Hem graag moet gezien hebben. Eigenlijk valt de tekst van dit evangelie toch nog wel mee. Doe er maar iets mee
Naar ideeën van Antoine Rubbens en Romain Debbaut en het gedicht is van Toon Hermans 13-05-2012 om 09:22 geschreven door de preekploeg
Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)
|