Sint-Anna-ten-Drieën
De preekploeg houdt van een reactie
E-mail ons!

Wil je ons iets zeggen dat niet op deze blog moet verschijnen? Mail ons hier. Mag iedereen het lezen, klik dan op op het gele 'Uw positieve/negatieve reactie hier' onderaan de tekst.

Zoeken in blog

  • Website parochie
  • Preekstoel
  • Portaal preken.be
  • ANNA3
  • Sint-Anneke Centrum
  • 25-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kies voor de arme - 26e zondag door het jaar C 2016 - Marc

    Zesëntwintigste zondag door het jaar C 2016 - Zondag 25 september 2016

    Eerste lezing: Amos 6,1a, 4-7 - 'Vierde vision'
    EvangelieLucas 16,19-31 - ' Lazarus en een rijke man'

    --- Kies voor de arme ---

    Ik denk aan moeder Theresa. Er was bij haar heiligverklaring ook kritiek te horen. Het was, onder andere, een moeilijk mens. Ook een heilige kan lastig zijn. Pater Damiaan was ook gene gemakkelijke. Niet perfect dus. Maar in al haar onvolmaaktheid toont moeder Theresa ons een van de meeste belangrijke en ongemakkelijke uitdagingen van het evangelie: dat we de armen moeten liefhebben. Omdat God de armen liefheeft. Daar zijn we na 2000 jaar christendom nog niet klaar mee. 
    En misschien vinden een aantal van die critici haar een moeilijk mens, omdat ze ons ongemakkelijk maakt. Je moet het maar doen: vuile hoopjes miserie van de straat rapen, waar niks meer aan te doen is, behalve stuntelig proberen hun laatste lijden wat dragelijk te maken, als men niets anders meer kan doen dan de lippen van die eenzame mens wat te verfrissen. 

    Moeder Theresa doet wat in het evangelie staat. Als de arme Lazarus opgenomen wordt in de schoot van Abraham, is dat in de lijn van andere teksten in de Bijbel. “Zalig de armen”, staat er. Dat is inderdaad een ongemakkelijke en choquerende boodschap. Zij stelt ons voor de vraag: wat doe jij voor de arme? 
    Wat doe ik voor de arme…..

    Het wordt nog ongemakkelijker wanneer we lezen wat er over de rijke man staat. Ook ik kan me aangesproken voelen, als profeten in het Oude Testament te keer gaan tegen de rijken, en als Jezus zegt “Wee u, rijken...”. Nu kan men zich afvragen bij dit verhaal: wat doet deze rijke man fout, om zo gestraft te worden? Er wordt niet gesproken van uitbuiting, of mishandeling, hij jaagt tenslotte Lazarus niet weg. Maar daar zit het hem. Hij ziet Lazarus niet liggen. De arme voor zijn deur bestaat niet voor hem. 
    Hij hoort het woord van Mozes en de Profeten niet, dat oproept om zoals God de armen te koesteren. En, zegt het verhaal, als deze man sterft, is het met hem samen met zijn rijkdom ook gedaan. Zijn geld en zijn purperen kleren zijn van geen tel meer. En de troost van Gods ontferming is onbereikbaar geworden, van God heeft hij zich niets aangetrokken. 

    Wat moeten wij nu, met dit ongemakkelijke verhaal? Want misschien beseffen velen onder ons dat wij toch bij de mensen horen die zich rijk mogen noemen, rijker dan de dompelaars, gelukkiger dan mensen naast ons die door verdriet gebroken worden. Zijn wij slecht, omdat we meeval kennen, omdat we hard gewerkt hebben en de vruchten daarvan plukken, omdat we een fatsoenlijk pensioen hebben en zuinig geleefd hebben? 

    Het evangelie is geen gemakkelijk boek, het schudt ons wakker, het trapt op onze staart. Maar een van de zekerheden die ik uit die soms verwarrende en tegenstrijdige teksten haal, is dat Jezus ons niet bang wil maken. Hij komt niet om te verwijten. Rijkdom, en de geneugten van het leven, ze zijn geen vloek. Ook de bruiloft van Kana staat in het evangelie, en Jezus had rijke vrienden. Het komt erop aan, als het leven ons goed gezind is en we een fatsoenlijk en gelukkig leven kunnen leiden, wat we daarmee doen. Sluiten we ons op in ons bezit, maken we van geld en goed onze god, of proberen we juist wat we gekregen hebben ook in te zetten voor de nood van de mens naast ons? Steken we tijd, geld, aandacht, geduld in wie minder geluk heeft dan wij? 
    Als een mens voor onze drempel of in het appartement naast ons in mekaar zakt, doen we dan of we niets gezien en gehoord hebben, of proberen we te doen wat we kunnen, ook als dat niet veel is? Dan, denk ik, neemt God onze onmacht voor lief, en en staat Hij aan onze zijde.

    En misschien, als wij bij deze tekst stilstaan, beseffen wij dat wij ook Lazarus zijn. 
    Niemand is onkwetsbaar voor het noodlot. Rijkdom, macht, succes, het is tijdelijk en zo broos. Ooit zullen wij alles en allen die ons dierbaar zijn moeten loslaten, en arm als Lazarus zal de dood ons meevoeren. Als wij dan geprobeerd hebben te leven naar Jezus’ woord, door de profeten aangekondigd, dan belooft het evangelie ons dat ook wij door de engelen in de schoot van Abraham zullen gelegd worden. Zo wordt het gezongen in het afscheidslied bij de uitvaart: ten paradijze geleiden u de engelen, zoals eens de arme Lazarus… in paradisum. Jezus komt ons niet verwijten. 
    Hij wijst ons de weg naar het paradijs.

    25-09-2016 om 22:03 geschreven door de preekploeg  

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)


    18-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.God is niet te koop - 25e zondag door het jaar C 2016 - Hilda

    Vijfëntwintigste zondag door het jaar C 2016 - Zondag 18 september 2016

    Eerste lezing: Amos 8, 4-7 - 'Het vierde visioen'
    EvangelieLucas 16, 1-13 - 'Gelijkenis van een onrechtvaardige rentmeester'

    --- God is niet te koop ---

    “Fiscus wil via bankkaarten jacht maken op verborgen buitenlandse rekeningen”, de technisch directeur van parkeermeterbedrijf Apcoa Belgium verdacht van miljoenenfraude, lezen we in de krantenkoppen! Lula da Silva en Dilma Rousseff, staan in ’t nieuws voor corruptie! En nog zovele andere voorvallen zijn scheren en inslag…
    Leg hierbij de Bijbelteksten die we zojuist hoorden, dan zien we hoe de mens met geld, altijd gezocht heeft naar meer, en spijtig genoeg worden dan, op termijn, de gewone en arme mens hiervan de dupe... 

    Als we dan horen hoe Jezus de onrechtvaardige rechter “wijs of verstandig” gaat noemen, fronsen we allemaal wel even onze wenkbrauwen…
    En toch…
    Dat de pacht van landbouwgronden in Jezus’ tijd, betaald werd door een deel van de opbrengst van de oogst, dat weten we allemaal wel…
    En een rentmeester, die beheerde het goed dat de verpachters dan van hem moesten krijgen.
    Gelukkig hebben de mensen deze onrechtvaardige rentmeester aangeklaagd en werd hij op ’t matje geroepen.
    Gelukkig heeft hij dan zijn verstand gebruikt om zijn benarde situatie toch een beetje te redden.
    Hij bedacht de schuldvermindering, na jaren al veel te veel gevraagd te hebben aan die gewone, kleine pachters.
    De schuldvermindering zette niet alleen zichzelf in een beter daglicht, het kwam ook ten goede aan de pachters, die een kleinere som toch beter konden betalen. Het kwam ook de verpachters ten goede, die nu eindelijk  hun te goed kregen, omdat de pachters het nu wel konden betalen….
     
    Om heel deze beweging, die toch al een grote ommekeer was in de rentmeester zijn gewone doen, prees Jezus hem ‘wijs of verstandig’! En vermoedelijk heeft die rentmeester, doordat hij werd aangeklaagd, toch gestraft geweest…

    Lieve mensen, wij vinden het toch allemaal enerzijds goed dat er richtlijnen zijn en dat alles geordend wordt, bij situaties waarvan we zeggen:  ‘Wat zou jij doen, want ik weet het niet.’ Maar anderzijds willen we, terecht, niet dat de inspraak in onze privacy te ver gaat. 

    Time is money’ wist Shakespeare al.
    ‘Money, money, money’ was ooit een wereldhit van Abba.
    ‘Het geld groeit niet op onze rug’, zeggen ouders tegen hun kinderen.
    ‘Wie het kleine niet begeert, is het grote niet weerd’, wordt ons van kindsbeen af ingelepeld. 
    Het lijkt wel of de wereld één grote supermarkt is, waar alles voor geld te koop is.
    Zelfs aan geluk hangt een prijskaartje.
    Wat niet te koop is, is God. En dus irrelevant.
    Gelukkig zijn er nog mensen die dit dominant geworden marktdenken in vraag stellen.

    Daarom zijn wij naar hier gekomen!
    Om die knappe, sterke mensen, die wij in de grote vakantie verloren hebben, die mensen die het marktdenken in vraag durfden stellen, 
    om die mensen te gedenken, zijn de meesten van ons naar hier gekomen.

    Want we hebben vechters verloren die opkwamen tegen onrecht.
    Wij hebben bekommerde mensen verloren die drie kwartier nodig hadden om een brief naar de brievenbus op de hoek te brengen, omdat ze onderweg naar de problemen die medemensen hebben, luisterden… 
    Wij hebben dooreerlijke mensen verloren die op de fiets, de totop de centiem juist uitgerekende gelden, rondbrachten aan de mensen die het toekwam.
    Wij hebben sterke mensen verloren die dag in dag uit voor hun kind met serieuze beperking zorg droegen en in alle stilte hun angst voor ‘hoe nu verder?’ verborgen. 
    Wij hebben aandachtige mensen verloren die zorg droegen voor moeder aarde, door niet kwistig om te gaan met water en met eten.
    Wij hebben wijze mensen verloren die hun kinderen leerden te eten wat de pot schaft omdat zovele anderen honger lijden.
    Wij hebben dankbare mensen verloren die hun kinderen leerden dat zoveel van alles wat ze hebben; ’dat het gekregen is’.
    Te beginnen met het leven zelf, met de gezondheid, met de wieg waarin ze geboren zijn, met de scholen die ze moge  doorlopen, met het werk waarvoor ze maandelijks een loon krijgen… 
    Wij hebben zovele zorgzame mensen verloren die zo heel gewoon,  intens zorg droegen voor hun kinderen en kleinkinderen, mensen die zorg droegen voor hun buren, voor hun zieke vrouw of op de sukkel geraakte echtgenoot.
    Zovele mooie, doorgoeie mensen hebben we verloren deze zomer.

    Allemaal mensen die ook zorg droegen voor de armste, en actief deelnamen aan de advents actie en deze van Broederlijk delen.
    Allemaal mensen die openstonden voor de Bijbelverhalen, voor Jezus’ boodschap, elke week opnieuw en er ook naar leefden. 
    Mensen die als dankbare stille beheerders van Gods schepping, groeiden tot prachtige vaders en moeders, tot prachtige buren, tot prachtige medeparochianen, die wij hier en nu met heel veel dankbaarheid, met nog heel veel verdriet om hun gemis, en met heel veel heimwee, gedenken …

    18-09-2016 om 00:00 geschreven door de preekploeg  

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)


    11-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zorgvuldig zoeken - 24e zondag door het jaar C 2016 - Fred

    Vierëntwintigste zondag door het jaar C 2016 - Zondag 11 september 2016

    Eerste lezing: Exodus 32, 7-11.13-14 - 'Het stierkalf'
    EvangelieLucas 15, 1-10 - 'Het verloren schaap'

    --- Zorgvuldig zoeken ---

    We hebben het allemaal thuis al wel eens meegemaakt. We hadden iets mooi en keurig weggelegd, op de voorziene plaats en we vinden het niet meer terug. Wie heeft dat weggenomen of verkeerd gelegd? Alleen zorgvuldig zoeken, overal, ook op de minst voor de hand liggende plaatsen, kan uitkomst bieden.
    Erger is het als het gaat om een kostbaar of onmisbaar voorwerp. Iets wat veel waard is of een speciale betekenis heeft. Zoals die vrouw in het evangelie, die een zilverstuk kwijt was. En nog erger was het voor die herder. Die miste een schaap, een levend wezen, voor hem onmisbaar in zijn kudde. Natuurlijk gaat die overal zoeken, zorgvuldig zoeken, urenlang. 
    Je komt wel eens een flyer tegen waarin iemand vraagt uit te kijken naar een verdwaalde hond of een verloren gelopen kat. Voor die mensen is zo een dier soms van levensbelang. 

    En nog veel erger is het wanneer het gaat om kinderen die spoorloos zijn. Twintig jaar is het geleden dat in ons land de zaak Dutroux losbarstte. De meesten onder ons herinneren het zich nog heel goed. Hoe hij werd opgepakt en meteen een nooit geziene volkswoede ontketende. Twee meisjes die door hem waren ontvoerd, werden levend teruggevonden. Voor vier anderen was het helaas onherroepelijk te laat.
    Naar die meisjes was vele weken, maanden, zelfs jaren gezocht. En het was echt wel zorgvuldig zoeken. Tientallen, honderden vrijwilligers werden bereid gevonden om diverse terreinen te onderzoeken en uit te kammen. Met man en macht werd er onverdroten gezocht en gespeurd. Uiteindelijk tevergeefs. Want het spreekwoord luidt dan wel: wie zoekt die vindt. Maar dat klopt helaas niet altijd, ook al wilde men het niet opgeven.
    Dat de ouders en nabestaanden, de familieleden en vrienden van de betrokken meisjes het nooit opgaven is logisch. Maar vele mensen bleven zoeken, ook zij die er niet echt bij betrokken waren. En ook al heeft het niet gebaat, op de een of andere manier waren die zoekacties toch hoopgevend.

    Even terug naar die herder die op zoek gaat naar dat ene schaap dat verloren gelopen is. Eentje uit de kudde van honderd. Wie geen herder is of er geen affiniteit mee heeft, zegt misschien: ach, één schaap uit de honderd dat je kwijt bent, zo erg is dat toch ook weer niet. Je hebt er nog 99 gezonde over en dat eentje kun je toch wel vervangen.

    Maar die herder redeneert zo niet. En Jezus blijkbaar ook niet. Hij vraagt dat we niet alleen zorgen voor de 99 die braaf bij de kudde blijven, maar ook voor dat eentje dat verdwaald is. Of misschien wel gewoon weggelopen. Misschien wel opzettelijk, omdat het zich niet thuis voelde in de kudde. Het wilde misschien in eerste instantie niet gezocht en gevonden worden. En dan doet het uiteindelijk allicht deugd dat die herder het op zijn sterke schouders neemt en terug naar de kudde draagt. 
    Waar het tenslotte thuis hoort.
    We hebben daar trouwens beelden voor, ook in onze taal en die beelden komen ook al uit de Bijbel. We noemen zo iemand het zwarte schaap. De kleur geeft aan dat hij er niet bij hoort. Of we spreken over een  zondebok, iemand op wie we de problemen van de kudde kunnen afwentelen en die we voor alle fouten van de anderen kunnen laten boeten.

    Wij durven die honderdste wel eens aan zijn lot overlaten. Die leerling in de klas die niet goed meekan en er dan maar stilletjes bij zit. Die nooit gevraagd wordt op een feestje en met wie niemand in de groep wil meewerken. Die jongen die in de jeugdbeweging altijd vervelend doet en de boel op stelten zet. Die collega op het werk die er de kantjes afloopt of geregeld te laat komt.
    We zijn gemakkelijk content als die 99 anderen meewillen. Ook onze maatschappij heeft vaak te weinig oog voor dat honderdste schaap. Ook al is dat niet het meest sympathieke, niet het vrolijkste schaap. Ook al is hij of zij aan de drank, gebruikt hij drugs of komt hij als vluchteling uit een ander land met een andere cultuur en andere gebruiken.

    We kunnen hier moeilijk anders dan denken aan Jordy, de achttienjarige jongen die eenzaam stierf in een tentje in de Blaarmeersen in Gent. Hij stierf helemaal alleen, waarschijnlijk van honger en ontbering. Hoe kan zoiets in deze tijd, in deze maatschappij? Er wordt nochtans heel wat gedaan om jongeren in probleemsituaties te helpen en op te vangen. Zowel door de overheid als door vrijwilligers met allerlei privé-initiatieven. 

    Maar Jordy was het honderdste schaap en voor hem was dus geen gepaste, geen geëigende oplossing of begeleiding. Hij hoorde blijkbaar op  geen enkele manier nog bij de kudde. Het heeft weinig zin hierbij te gaan zoeken naar schuldigen. Maar laten wij als christenen toch die boodschap van Jezus ter harte nemen. Het is goed te zorgen voor de 99 schapen. Maar ook het honderdste heeft een herder nodig. Een herder die uitmunt in zorgvuldig zoeken. 
    Ook als dat schaap zelf  misschien liever niet gezocht wordt …  

    11-09-2016 om 00:00 geschreven door de preekploeg  

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)


    De preekploeg van Sint-Anna-ten-Drieën, Antwerpen Linkeroever

    In een eucharistie-viering volgt na het evangelie meestal een preek of homilie. In onze parochie bestaat hiervoor (al jaren) een preekploeg. Ze bestaat uit een zestal mensen die, na onderlinge afspraak, geregeld een "preekbeurt" verzorgen.
    Momenteel zijn dat Ria, Hilda, Marc, Jan, Gie en Fred. Pastoor Herman maakt uiteraard ook deel uit van de preekploeg en komt zelf ook meermaals aan de beurt.
    De bedoeling van een homilie is niet een universele waarheid te verkondigen die iedereen verplicht moet geloven en zeker niet de mensen terecht te wijzen. In een homilie willen wij de lezingen uit de bijbel een beetje verduidelijken en trachten wij ze in verband te brengen met de actualiteit van vandaag.
    Dat is niet altijd even simpel en daarom proberen wij elkaar te helpen. Elke maand komen wij samen om de lezingen uit de bijbel te bespreken en elkaar te inspireren bij het opstellen van de preek.
    In deze blog publiceren wij niet alleen onze homilies, maar staan wij ook open voor uw reacties.

    Blog als favoriet !
    Archief per maand
  • 09-2024
  • 06-2024
  • 05-2024
  • 04-2024
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 06-2021
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 09-2005

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs