|
Achtste zondag door het jaar A 2011 - Zaterdag 26 en zondag 27 februari 2011
Eerste lezing op zaterdag: het kale feest (*)
Trek het je niet aan zingt Raymond van het Groenewoud, Dont worry, be happy zingt Bobby McFerrin.
Maak je geen zorgen! Over wat je zult eten of drinken, of over wat je zult aantrekken. Wees niet bezorgd, God zorgt voor alles. Kijk maar naar de vogeltjes en de bloemetjes.
Allemaal gemakkelijk gezegd, zolang alles goed gaat. Ga dat maar eens vertellen aan mensen die geen dak boven hun hoofd hebben. Ga dat maar eens uitleggen aan mensen die zelfs geen geld hebben om eten of kleren te kopen.
De vormelingen maakten vorige week kennis met Filet Divers van Bond Zonder Naam, waar vrijwilligers proberen mensen te helpen die geen geld hebben om eten of kleren te kopen.
En deze week gingen ze op bezoek in het asielcentrum, waar mensen kunnen aankloppen die geen dak boven hun hoofd hebben.
Voor die armen, voor die vluchtelingen, moet het zeer vreemd klinken als Jezus zegt: maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten of drinken, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. Het leven is toch meer dan voedsel en het lichaam is toch meer dan kleding.
Begrijpen wij Jezus niet goed? Of lezen wij verkeerd?
Laat ons eens opnieuw lezen vanaf het eerste vers: Niemand kan twee heren dienen: hij zal de een verfoeien en van de ander houden, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten. Je kunt God én de geldduivel niet tegelijk dienen.
Zoek dus eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan krijg je al die andere dingen erbij.
Eenvoudiger gezegd: werk eerst mee aan dat rijk van God, volg mee de weg die Jezus aangeeft. Maar er moet nog véél gebeuren vóór dat rijk kan beginnen. Zomaar zeggen: Trek het je niet aan, is te kort door de bocht.
Jezus laat ons eigenlijk de keuze tussen twee mogelijkheden:
- ofwel kies je voor God, voor het bouwen op God
- ofwel kies je voor de geldduivel, de andere zekerheden.
Die geldduivel, wat is dat voor een beest?
Jezus noemt hem in zijn eigen taal de mammon, een woord dat verwant is aan amen, wat betekent zeker of betrouwbaar. Kiezen voor de mammon is dus spelen op veilig, kiezen voor zekerheid.
Jezus wijst er wel op dat iedere keuze zijn consequenties heeft: je kunt niet tegelijkertijd kiezen voor God (versta: de bezorgdheid van God delen) én voor de geldduivel (lees: kiezen voor de zekerheid, voor safe, versta: alleen voor jezelf).
Zoals je niet tegelijkertijd je koek kunt delen, je eten delen én hem zelf alleen opeten.
De ene mogelijkheid, is dus kiezen voor de zekerheid van jezelf.
De andere mogelijkheid, is kiezen voor God, een beetje risico nemen voor God.
Maar alleen bij dat kiezen voor God, ontstaat de mogelijkheid dat iedereen er beter van wordt. Alleen op die langere weg, met veel zorg voor elkaar, zeg maar solidariteit, bereiken wij het koninkrijk van God.
Dat is in feite wat, in het verhaal van het kale feest, de studenten uit de klas van Eric doen. Ze kiezen niet de weg van voor zichzelf alleen, maar de weg van samen. Ofwel kan iedereen meedoen, ofwel is niemand geslaagd.
Dat is solidariteit.
Zo is in feite ook de hechte band waarover Jesaja schrijft in de eerste lezing. De band die de Heer wil hebben met zijn volk. Een van de sterkste emotionele banden is de mother and child reunion waar Simon en Garfunkel over zingen, de zeer hechte band tussen een moeder en haar kind. Vlees van mijn vlees, bloed van mijn bloed.
Negen maanden lang zijn zij aan elkaar gesmeed, met elkaar vergroeid. Ook nog lang daarna, als zuigeling, zijn moeder en kind onverbrekelijk verbonden met elkaar.
Het is zo een veilige band die de Heer wil met zijn volk. Zelfs al zou een moeder haar kind vergeten, Ik vergeet je nooit. De Heer wil met zijn volk een relatie aangaan, waar iedereen beter van wordt.
Maak je geen zorgen, God zorgt voor alles, dat begint met zorg voor elkaar, met bezorgdheid voor elkaar.
Misschien elke dag een beetje, maar wel elke dag opnieuw.
Dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden. Dan komt beetje bij beetje, het koninkrijk van God.
Amen.
(*) Zaterdag hadden de vormelingen in hun viering een andere eerste lezing dan die van Jesaja: een waar gebeurd verhaal, dat zich enkele jaren geleden in de Verenigde Staten afspeelde.
Een klas jongeren bereidde zich in de maand juni voor op de Graduation Day, de dag van de plechtige diploma-uitreiking. Dat is daar een groot feest, waarbij iedereen nieuwe, dure kleren koopt. Gemiddeld wordt er wel een 750 euro aan gespendeerd.
Eric, één van de jongens uit die klas, wilde niet naar het feest.
Hij had in januari leukemie gekregen en was door de behandeling helemaal kaal geworden. Ondanks alle aanmoedigingen van zijn ouders en leerkrachten, wou hij niet mee naar het Graduation feest.
En wat gebeurde? Twee dagen voor de grote dag, ging de hele klas naar de kapper. Ze lieten zich allemaal volledig kaal scheren.
En Eric ging mee naar het feest!
Het radiobericht daarover vermeldde nergens het woord solidariteit. Toch was het er een sprekend voorbeeld van. 27-02-2011 om 08:57 geschreven door de preekploeg 
Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)
|
