Wil je ons iets zeggen dat niet op deze blog moet verschijnen? Mail ons hier.
Mag iedereen het lezen, klik dan op op het gele 'Uw positieve/negatieve reactie hier' onderaan de tekst.
De legende van Anna en Joachim - 17e zondag door het jaar B 2015 - Marc
Zeventiende zondag door het jaar B 2015 - Zaterdag 25 en zondag 26 juli 2015
Vakantieviering
Eerste lezing: zie hieronder
Evangelie: Johannes 6, 1-15 - 'Hij liet de broden uitdelen zoveel men maar wilde'
Patroonsfeest Sint-Anna-ten-Drieën
Tijdens de vakantiemaanden rust de preekploeg uit. De liturgiegroepen zorgen dan steeds voor een aangepast eerste lezing die we elke week hier brengen. Om even terug te lezen...
Volgens de legende was Anna de moeder van Jezus' moeder, Maria.
Zij was gehuwd met Joachim.
Het waren vrome Joden, die hun leven lieten leiden door de liefde tot God. Met alle grote feesten begaf Joachim zich naar de tempel om daar een offer aan God op te dragen. Verdrietig was alleen dat ze geen kinderen hadden.
Herhaaldelijk hadden ze God erom gesmeekt, en ze beloofden erbij dat ze het kind aan God zouden toewijden, zodat Hij erover kon beschikken, maar zonder resultaat. Intussen waren ze al oud geworden.
Bij gelegenheid van het feest van de tempelwijding trok Joachim met een paar familieleden naar de tempel om een offer op te dragen. Anna bleef thuis. Maar toen de hogepriester hem tussen de andere joden in zag staan, sprak hij smalend: "Hoe durf jij, Joachim, tussen al die anderen te gaan staan? God heeft je immers gestraft door je geen kinderen te geven. En dacht je dan dat Hij je offer zou aannemen? Zorg eerst maar dat die schande van jou uit ons midden wordt weggenomen, dan mag je terugkomen om weer te offeren.
Beschaamd maakte Joachim dat hij wegkwam.
Hij durfde ook niet meer naar huis, bang dat hij daar met de vinger zou worden nagewezen. Hij verborg zich tussen de herders van Bethlehem. Daar verscheen hem een engel die hem aankondigde dat hij een kind zou krijgen: een meisje dat hij Maria moest noemen.
En geef haar aan God, zoals je beloofd hebt. Ga naar Jeruzalem; daar zul je je vrouw Anna tegenkomen. Ze maakt zich erg bezorgd om je. Je zult haar treffen bij de Gouden Poort.
Zo ging de engel ook naar Anna.
Haar verkondigde hij dezelfde vreugdevolle boodschap. Ook zij begaf zich op weg. Bij de Gouden Poort werd het een aandoenlijk weerzien. Die ontmoeting geldt als het moment, waarop Anna van Maria in verwachting raakte.
Over Sint Anna
Patrones van:
Zij is beschermheilige van echtelieden, aanstaande moeders, zwangere vrouwen en vrouwen die moeilijk zwanger raken, bakers, voedsters, huismoeders (moeders en huisvrouwen) en weduwen; van onderwijzeressen (omdat zij haar dochter Maria bidden en lezen leerde); van huishoudelijke beroepen als wevers, borduursters, kantwerksters, kleermakers, kousenmakers en naaisters; van dienstvaardige beroepen als huishoudsters, dienstpersoneel, slippendragers van kardinalen, stalknechten, arbeidsters, thuisarbeidsters; en vandaar ook van arme standen; van beroepen die verwant zijn aan de huishoudelijke: hooiers, bezembinders, touwslagers; van kunstvaardige beroepen als timmerlieden, houtbewerkers, houtdraaiers, kastenmakers, schrijnwerkers en kunstschrijnwerkers; van goudsmeden; van molenaars, mijnwerkers en marskramers; van scheepslui, schippers en zeelieden; en tenslotte van de brandweer.
Daarnaast wordt zij aangeroepen voor een goed huwelijk en echtelijke vruchtbaarheid en tegen onvruchtbaarheid; voor succes en geluk tijdens de zwangerschap en tegen een moeilijke zwangerschap; voor een voorspoedige bevalling; tegen bedplassen; verder tegen ziekten en kwalen als borstpijn, buikpijn, fijt, hoofdpijn, huiduitslag, kiespijn, koorts, koortsige ziekten, oogziekten, pest, en zweren; bovendien voor een rijke hooioogst; voor het terugvinden van verloren of gestolen goederen; ze beschermt de mijnbouw; aangeroepen tegen oorlog.
Afbeeldingen:
Sint Anna wordt afgebeeld met Maria en kleinkind Jezus (Anna te Drieën of Annatrits (in het Duits 'Anna Selbstdritt' geheten); soms met haar hele familie (tot achtentwintig personen); in groene (hoop) of rode mantel (liefde); met een of meer boeken; haar kind onderwijzend; de bijbel lezend.
Een rijmpje:
In 1946 publiceerden Gabriël Smit (rijmpjes) & Piet Worm (prentjes) een boekje over heiligen voor kinderen: Roosjes uit de Hemeltuin; Utrecht/Antwerpen, De Fontein. Het bevat ook een rijmpje voor Joachim en Anna:
Zie Joachim en Anna beiden
Marias ouders, vroom en wijs,
In liefde, door geen dood te scheiden
Tot in Gods eeuwig Paradijs
En leer hoe liefde samenbindt
Wie door Maria wordt bemind.
Weerspreuken:
S'il pleut à la Sainte-Anne, il pleut un mois et une semaine. [Is het met Sint Anna nat dan is het dat vijf week zowat.]
Bouwt op Sint-An de mier haar grote hopen, de winter zal niet zacht verlopen.
Bouwt Sint Anna mierenbergen, dan zal ons lang de winter tergen.
Is Sint-Annadag voorbij, dan komen de frisse ochtenden op een rij.
Nesten de mieren op Annadag, haastige winter volgen mag.
Werken met Sint Anna de mieren, dan zult ge een lange winter vieren.
Tijdens de vakantiemaanden rust de preekploeg uit. De liturgiegroepen zorgen dan steeds voor een aangepast eerste lezing die we elke week hier brengen. Om even terug te lezen...
Het feest al begonnen
God, geef mij een hart dat vakantie kan nemen, zich even kan losmaken uit het gareel van de zorg en verantwoordelijkheid, dat los en vrij de aarde kan proeven en ruiken en de lucht en het water en de mensen erbij.
Geef mij een hart, God dat klein als een kind de verrassing beleeft van elke nieuwe horizon, dat zich laat drijven op de wolken en gaat rusten in de ondergaande zon.
Geef mij een hart dat nog kan luisteren naar de vogels en kan glimlachen bij de verre geluiden van koeien als de morgen begint.
Geef mij een hart, God, een open hart en open handen om naar de mensen toe te gaan, te luisteren naar hun verhalen en te snoepen van hun vriendschap als de avond valt.
Geef mij een hart dat uitnodigt - als een rustbank in de lommer iedere voorbijganger, ieder mens langs de baan
Geef mij een hart dat zich wil bekeren tot de eenvoud en het geluk van kleine dingen, een hart dat kan bewonderen zonder te bezitten, en kan bidden zonder woorden. Een hart dat doorheen de dingen kan schouwen naar uw eeuwigheid.
En of ik dan in een vliegtuig zal stappen of mijn fiets zal gebruiken, of ik de andere kant van de wereld of de andere kant van mijn dorp zal zien, of ik de kracht van mijn lichaam zal meten met de golven of stil van de zetel naar het bed zal gaan.
Geef mij een hart dat vakantie kan nemen, God, en dan is het feest al begonnen.
Koffers pakken en wegwezen - 14e zondag door het jaar B 2015 - Gilbert
Veertiende zondag door het jaar B 2015 - Zaterdag 4 en zondag 5 juli 2015
Vakantieviering
Eerste lezing: zie hieronder
Evangelie: Marcus 6, 1-6 - 'Een profeet wordt geëerd buiten zijn stad'
Tijdens de vakantiemaanden rust de preekploeg uit. De liturgiegroepen zorgen dan steeds voor een aangepast eerste lezing die we elke week hier brengen. Om even terug te lezen...
Koffers pakken en wegwezen
Op mijn levensweg kreeg ik een koffer mee. Ik stond aan het begin, dus was het leeg.
Ik stopte er gaandeweg heel wat gedachten in en spullen die ik onderweg soms kreeg. Er waren dingen bij waarvan ik het nut niet zag. Ik dacht misschien begrijp ik ze wel beter op een dag. Ik gooide dingen weg waarvan ik vond die moet ik kwijt. Soms luchtte het op, soms had ik spijt.
Ik ontmoette vele mensen op mijn levenspad.
Soms was er iemand waar ik sympathie voor had. Dan gunde ik ze een blik in dat koffertje van mij. Vaak ging zon moment te snel voorbij.
Op een dag vond ik een vakje.
Het zat helemaal verstopt, waarin ik een herinnering diep had verstopt. Ik kon er niet om heen, ik voelde me heel raar. Ik kwam niet meer vooruit, want mijn koffer was te zwaar. Er kwamen vele mensen, zij liepen mij voorbij.
Helpen konden ze mij niet. Ik werd steeds moedelozer, ik zag geen uitweg meer. Ik was overmand van verdriet.
Toen kwam er een man. Hij sloeg zijn armen om mij heen. Hij nam mijn koffer op.
Ik was niet meer alleen. Hij heeft toen alle dingen uit mijn koffer doorgenomen. De meeste deed Hij terug. Een paar heeft Hij meegenomen.
Ik moest verder op mijn reis, maar Hij bleef in mijn hart, die vriend van wie ik nu vertel.
Ik heb daarna van alles in mijn koffer nog gestopt, zwaarder werd hij niet, mooier werd hij wel.
In een eucharistie-viering volgt na het evangelie meestal een preek of homilie. In onze parochie bestaat hiervoor (al jaren) een preekploeg. Ze bestaat uit een zestal mensen die, na onderlinge afspraak, geregeld een "preekbeurt" verzorgen. Momenteel zijn dat Ria, Hilda, Marc, Jan, Gie en Fred. Pastoor Herman maakt uiteraard ook deel uit van de preekploeg en komt zelf ook meermaals aan de beurt. De bedoeling van een homilie is niet een universele waarheid te verkondigen die iedereen verplicht moet geloven en zeker niet de mensen terecht te wijzen. In een homilie willen wij de lezingen uit de bijbel een beetje verduidelijken en trachten wij ze in verband te brengen met de actualiteit van vandaag. Dat is niet altijd even simpel en daarom proberen wij elkaar te helpen. Elke maand komen wij samen om de lezingen uit de bijbel te bespreken en elkaar te inspireren bij het opstellen van de preek. In deze blog publiceren wij niet alleen onze homilies, maar staan wij ook open voor uw reacties.
