Lieve mensen,
Het korte evangelie dat we zopas beluisterden, zijn de allerlaatste verzen van het Mattheüsevangelie en dragen als titel zending van de apostelen!
Nogal duidelijk wanneer Jezus zegt: Ga naar Galilea, gaat en maak alle volkeren tot mijn leerlingen
Wat een opdracht!
En de zin die mij het meest getroffen heeft in dit laatste stukje van Mattheus is: ziet, Ik ben met u, alle dagen tot aan de voleinding van de wereld.
Nooit alleen hoeven gaan!
Als dat geen geruststellende belofte is!
En tientallen jaren later schrijft Paulus brieven aan de Korintiërs, aan de Filippenzen, aan de Romeinen. Steekt Paulus enthousiast de zee over naar Europa!
Enthousiast, weet je t nog? Betekent: Van God vervuld! Of met hart en ziel
Hij doet het met een even geruststellende boodschap, net zoals Jezus.
Zie zegt Paulus, de Geest die je ontvangen hebt is niet meer die van de slavenhandel, van het angst aanjagen, van gestraft worden
Want
Leven in angst is in de spiegel kijken. Zie je jezelf graag zo, zoals je je ziet? Of leef je voortdurend met de vraag: Wat zullen de anderen denken?
Ben ik goed genoeg? Doe ik t goed genoeg?
Leven in angst is klein worden, is niet gaarne zien
Die Geest van angst aanjagen, is niet over ons gekomen zegt Paulus
De Geest die je ontvangen hebt, zegt hij, maakt je tot kinderen van God.
En meer nog; je mag Hem Vader noemen.
Neen, sterker nog, Jezus koos voor Abba! Dat was de koosnaam voor vader die in het Aramees, alleen binnenhuis werd gebruikt, in familiekring.
Wij zouden hier in onze kontrijen zeggen: Papa of Vake
Als je iemand zo mag en kan aanspreken, treedt je binnen in een relatie, dan kom je thuis, dan wordt het een ontmoeting, dan is er sprake van genegenheid, wederzijds.
Als wij in het spoor van Jezus tot God meer dan onze Vader durven zeggen en Hem durven aanspreken met lieve Papa, of Vake, dan komen wij in diezelfde familierelatie.
Dan delen we aan diezelfde Geest, dan kunnen we niet anders dan zoals Jezus in het leven staan. Dan weten we ons ook verbonden, net als Jezus; nooit alleen op weg. Altijd wetend dat we ons tot onze Papa, ons Vake kunnen wenden
Dan worden we vredescheppers, dan worden we liefhebbers zoals we dat in ons gezin, in ons familie, in onze vriendenkring kunnen.
De stap durven zetten van de Vader, naar Papa, naar Vake, is een stap naar zo veel meer persoonlijk contact, naar zo veel meer verbondenheid, naar steeds groeien in meer menslievendheid en menswording.
Alles kan samengevat worden in dat ene gebaar dat we vandaag vieren: In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest.
Om daar in te komen gaan we best van Jerusalem naar Galilea, heeft Jezus gezegd en zegt Hij ons ook vandaag in het stukje evangelie dat we daarjuist hoorden.
Van Jeruzalem naar Galilea gaan was niet bedoeld als uitstap.
Daar zit een hele symboliek achter.
Jerusalem is de tempel, de priesterkaste en de politieke macht.
Galilea is het land van de vissers en de gewone mensen die geraakt werden door Jezus boodschap, de boodschap van de acht zaligheden.
Eigenlijk zegt Jezus tot ons allen: als je God echt wilt ontmoeten ga dan van Jerusalem naar Galilea: van de wet naar de geest, van de macht naar de dienstbaarheid.
Tot weerziens, straks in Galilea!
Bronnen; Manu Verhulst, Fr. Mistiaens s.j.
Stof tot nadenken:
Gaat en maak alle volkeren tot mijn leerlingen (Mattheüs 28 vers 19), dit nu zeggen brengt me bij de precaire vragen die deze week de aandacht kregen rond zichtbare religieuze tekens, rond uitbreiden van godsdienstlessen in de scholen enz
de moeite voor een goed debat
