Er zijn vandaag opvallend veel kinderen in de kerk. En vooral nogal wat meisjes en jongens die vorige maand hun eerste communie hebben gedaan of die een paar weken geleden werden gevormd. Waarom zitten die hier vandaag weer?
Die communie is toch al gedaan
die grote dag is voorbij
zijn ze iets vergeten, of is er nog een tweede deel?
De viering van vandaag heette vroeger een dankviering. Nu spreken we over een terugkeerviering. Waarom eigenlijk komen we nog eens terug? De voornaamste reden is: omdat het goed was. Het was een mooie dag, die dag van de communie of het vormsel. We hebben er goede herinneringen aan en we willen het niet vergeten.
We hebben ook genoten van de voorbereiding, van de mooie en intense momenten samen. Het waren toffe uren, we hebben mekaar beter leren kennen, we hebben deugd gehad aan de catechese, aan de mensen die ons begeleid hebben en die ons mee naar die grote dag hebben gebracht. En omdat het mooi was, willen we het nog eens herbeleven, willen wij het nog even vasthouden.
Dat doen we trouwens altijd. Straks is het vakantie en vele mensen gaan dan op reis. Sommigen kiezen altijd dezelfde bestemming, omdat ze zich daar goed voelen. Voor hen is het elk jaar terugkeren. Anderen willen nieuwe plekken ontdekken en verkennen. Maar ook zij keren nadien graag terug.
Want als je op reis bent geweest, kom je terug met een valies vol herinneringen. En dan maak je een fotoalbum om alles nog eens opnieuw te beleven. En later wil je nog eens terug naar die plaats, om alles nog eens te herontdekken. En dan spreek je af met de mensen die je daar hebt ontmoet en leren kennen. Soms worden dat vrienden voor het leven.
Mensen hebben er nood aan nog eens terug te keren.
Straks gaan vele kinderen op kamp met de jeugdbeweging. En ook dan kijken ze na het kamp uit naar een nieuwe ontmoeting. Ze willen de fotos zien en de kampfilm. Ze willen nog eens nababbelen en plannen maken voor het nieuwe werkjaar. Ook zij hebben hun terugkeermomenten.
De meeste vormelingen gaan straks hun laatste week in op hun lagere school. Het wordt een week van afscheid nemen, want de meesten gaan in september naar een andere school en zullen hun vrienden en vriendinnen er niet allemaal terugvinden. Sommige scholen hebben volgende week een sleep-in en in ieder geval een afscheidsfeestje. Er zullen ongetwijfeld hier en daar traantjes vloeien.
Maar ook daar gaan ze het hebben over een terugkeermoment. We gaan die juf of die meester toch niet definitief, voor altijd vergeten. We gaan toch nog eens terugkeren om goeiedag te zeggen en te vertellen hoe het gaat in die nieuwe, grote school. We hebben toch mooie jaren beleefd, we gaan elkaar toch nog eens terugzien en blijven ontmoeten.
En die vriendinnen en vrienden uit het zesde leerjaar: die verdwijnen toch niet voor altijd uit ons leven! We gaan toch met elkaar in contact blijven. We gaan geregeld eens afspreken. We gaan met andere woorden: terugkeren!
Zo is het dus ook in de kerk.
We komen vandaag nog eens terug omdat het goed is geweest. Omdat we een mooie voorbereiding hebben gehad en een prachtige dag op onze communie of ons vormsel. En omdat we zoveel deugd hebben gehad aan elkaar. Terugkeren is zinvol, is plezant en is voor ons allemaal weer een nieuwe, een rijke ervaring.
Het hoeft trouwens vandaag ook niet de allerlaatste keer te zijn. Het is vandaag ook niet definitief gedaan. Vanaf september is er weer elke maand een wegwijzerviering, elke eerste zondag van de maand. Een wegwijzerviering wordt speciaal gemaakt voor kinderen, voor jongeren en voor jonge gezinnen. De eerste communicanten en de vormelingen van 2018 zullen er dan zijn.
Maar ook jullie blijven dan welkom.
Jullie kunnen dan eens komen kijken hoe de volgende communicanten het doen. Je kan komen meevieren en ze komen aanmoedigen. Je zult er nog vele liedjes en teksten van herkennen. Als je de kans hebt, keer dan nog eens terug. De eerste zondag van de maand, vanaf september.
Want je hebt het zelf ondervonden: het is toch veel leuker met een volle kerk!
