Drieëntwintigste zondag door het jaar C 2010

Eerste lezing: Wijsheid 9, 13-18b - 'Wie kan ontdekken wat de Heer wil?'
Evangelie: Lucas 14, 25-33 - 'Als iemand zijn kruis niet draagt'

Wanneer we met aandacht de evangelielezing van vandaag gevolgd hebben…wat dan?
Hoe kunnen we begrijpen wat Jezus ons zegt?
Is het echt zo dat we alles moeten achterlaten wat ons dierbaar is om Hem te volgen en een goed christen te zijn? Hij plaatst ons hier wel voor een serieus dilemma dat niet met enkele woorden te verklaren en te begrijpen valt.
Slimmere mensen dan ik hebben zich over die uitspraken gebogen en getracht ze een juist perspectief te geven. Het ligt dan ook voor de hand dat ik bij hen te rade ben gegaan.

Zo zitten we met dit verhaal midden in het grote reisverhaal van Jezus nl. Zijn tocht naar Jeruzalem.
In het verslag van Lucas lezen we dat een “grote menigte “ Hem volgde, en dan stelt zich de vraag: 'waarom gingen al die mensen met Hem mee?'.
Verwachtten ze dat Hij de Romeinen zou verjagen en dat eindelijk dat beloofde koninkrijk zou geïnstalleerd worden, en was het dan belangrijk er bij te zijn,misschien om een goed plaatsje te bekomen?

Jezus die zo goed de gedachten en de beweegreden van de mensen kon lezen wilde hen waarschuwen dat Zijn tocht geen zegetocht was, Hij wist immers welk offer Hij moest brengen om Zijn missie te volbrengen.
Hij gebruikt een krachtige taal en schuwt de krasse uitspraken niet om de aandacht te trekken.
Dat werkt effectief want het zet de mensen aan het denken.
Hij zegt: mensen bezin voor je begint! Vandaar de vergelijkingen over het bouwen van een toren met te weinig geld, of de koning die met te weinig manschappen een sterkere vijand tegemoet treedt.

Wat wil de Heer eigenlijk van zijn volgelingen?
Hij roept hen op om het eigen leven niet ten koste van alles veilig te stellen. Hij roept hen op het eigen leven te relativeren omwille van iets dat veel groter is en dat alles te maken heeft met wat in het evangelie 'het eeuwige leven' heet.
Besluit is, dat het niet eenvoudig is een volgeling van Jezus te zijn. Het is als een sportman die om een titel te behalen alles opzij zet om zijn doel te bereiken.

Als  je alleen naar de woorden luistert raak niet gemakkelijk gemotiveerd om zo je leven te leiden voor toch een redelijk vaag resultaat.
De sportman kan uiteindelijk zijn doel bereiken en op het hoogst schavotje staan als nummer1 maar zelfs de mensen die de weg van de onthechting wel volgen, die zichzelf vergeten om anderen te helpen, of zij die enkel voor God leven en in een klooster gaan, hebben niet genoeg aan de woorden en het weten alleen.

De kennis van de mens is immers twijfelachtig, en zoals in de eerste lezing uit het boek wijsheid zo mooi verwoord wordt: 'onze aardse verbondenheid belemmert onze beweeglijke geest', wat betekent dat wij amper de hemelse dingen zouden verstaan.
Alleen met de hulp van de Geest kunnen wij proberen te doorgronden wat van ons verlangt wordt!

Jezus volgen is dus een ernstige zaak die ons leven kan bepalen.
Zijn we ons daarvan wel bewust?
Is het niet te lang vanzelfsprekend en ik zou bijna zeggen 'traditionneel' geworden. Iets dat we zomaar zijn zonder er speciaal iets voor te doen?
We gaan naar de kerk en we vieren de kerkelijke feesten, we bidden een Weesgegroetje als we ons wat minnetjes voelen, we branden een kaars voor een bijzondere intentie en we voelen ons daar goed bij.
En dit allemaal zeer terecht maar wat als we Jezus die vraag horen stellen 'waarom volgen jullie mij en wat hebben jullie er voor over?'.
Wat is dan ons antwoord? Het evangelie van vandaag nodigt ons uit even stil te staan en na te denken over die vraag!

Naar goede gewoonte heb ik nog een gebed dat aansluit bij de teksten van vandaag.
Het is van de hand van Erwin  Roosen:

   Waarom volg ik Jezus?
   Is het uit traditie?
   Of geloof ik vanuit een persoonlijke keuze?
   Als ik eerlijk ben, moet ik zeggen dat het er wellicht 
   Ergens tussenin zit,God.
   Open daarom mijn hart voor jouw vriendschap,
   Zodat ik jou méér kan beminnen dan wie of wat ook.
   Laat mij met alles wat ik heb en wie ik ben
   In de voetsporen van Jezus treden.
   En geef mij de durf de consequenties van die keuze
   Op mijn schouders te nemen.