Onze-Lieve-Heer Hemelvaart A 2008 – Donderdag 1 mei 2008

Beste vrienden,

Het gebeurt uiterst zelden dat de feestdag van Onze-Lieve-Heer Hemelvaart op 1 mei valt. Twee feestdagen in één! Het nadeel is dat we dan een verlofdag verliezen.
Maar het mooie is dat de twee grootste arbeidersbewegingen samen naar buiten komen met hun eisen en verlangens. Of mooier gezegd: met hun dromen over een betere en mooiere samenleving.
Verschillenden onder hebben de tijd nog meegemaakt nog meegemaakt dat de socialisten en de katholieken lijnrecht tegenover elkaar stonden. ‘Socialist’ was een scheldwoord. En omgekeerd kon volgens het andere kamp van een tjeef of een katholiek niet veel goeds komen.
Die tijd is wel voorbij. We zijn niet helemaal hetzelfde en dat hoeft ook niet.
Maar de overtuiging is wel gegroeid dat we veel dingen gemeenschappelijk hebben: de droom van een samenleving waar ieder tot zijn recht komt, de kleinen en zwakken het eerst. Een droom van solidariteit:  wie meer heeft, moet meer geven, opdat niemand iets tekort komt.
Als we de Handelingen van de Apostelen lezen, dan leefden de eerste christenen communistisch: ze deelden alles gemeenschappelijk en uit de gemeenschappelijke pot kreeg ieder, naargelang zijn behoefte. Het zal wel een ideaalbeeld zijn en of het zo toegepast is, is nog de vraag. Maar toch... We delen dezelfde droom.

Het is alleen de inspiratie die verschilt. Onze inspiratie (daarin hoor je het woord spirit – geest) vinden we in het feest van vandaag: Hemelvaart. het feest van hemel en aarde. Het is een feest vol paradoxen:
   hemel – aarde
   boven – beneden
   loslaten – vasthouden ...

Dit feest van Hemelvaart verbindt deze paradoxen.

Jezus wordt aan het zicht van de leerlingen ontnomen. Ze moeten hem loslaten. Maar meer dan ooit is hij hun nabij. ‘Ik ben met u, alle dagen, tot aan de voleinding van d wereld.’ Of zoals Toon Hermans dichtte bij het afscheid van zijn geliefde echtgenote: ‘Nu je er niet meer bent, raak je mijn hart nog duidelijker aan.’

De leerlingen vragen aan Jezus: gaat nu eindelijk het moment komen dat het koninkrijk van David in ere wordt hersteld? Een politieke vraag. Wanneer begint de revolutie? Maar Jezus zegt: daarover gaat het niet! Gij moet verkondigen en getuigen wat ge gezien hebt!

De leerlingen staan naar de hemel te kijken, en de witte mannen zeggen: het is hier te doen! Loop niet met je hoofd in de wolken, maar sta met je voeten stevig op de grond. Er is nog zoveel werk te doen. Het werk van verkondiging: getuig over heel de wereld. Doop in de naam van de Vader, en de Zoon en de Heilige Geest. Breng zo eenheid tot stand. Leer hen te onderhouden wat Ik u heb gezegd: liefde als hart van de wet, een nieuwe kans voor zondaars, zorg voor wat klein en weerloos is, barmhartigheid tot in zeven werken toe: hongerigen spijzen, dorstigen laven, naakten kleden, vreemdelingen opnemen, zieken bezoeken, naar gevangenen gaan en de doden begraven. Door zo de wijde wereld in te gaan, wordt het overal een hemel op aarde. Door zo te gaan hoeven we niet naar de hemel te staren.

Dat hebben christenen door de eeuwen heen goed begrepen en Hemelvaart is dan ook het feest geworden van onze christelijke solidariteit, van ons engagement, van de hemel op aarde die we voor elkaar willen zijn.
Geïnspireerd en gestuwd door de Helper, de Heilige Geest, die Hij ons met Pinksteren belooft, blijven we dromen van die mooiere wereld, die samenleving waar ieder tot zijn recht mag komen, de minsten het eerst.

met dank aan: Werkboek Weekendliturgie, Gooi en Sticht