“...als u het zegt....”xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vorige zondag zei Cedomir Janevski op TV: “Eerst moet de ploeg terug vertrouwen krijgen”. Cedomir Janevski is de nieuwe trainer van Club Brugge. Ik excuseer me bij de mensen bij wie het voetbal de keel uitkomt. Ik zal mijn best doen het verder niet over voetbal te hebben, maar over dat vertrouwen, dat wonderen kan doen.

We weten het: vertrouwen doet groeien. Als leerlingen vertrouwen krijgen van hun leraars, zijn hun resultaten beter, dat is bewezen. Dat wij tot veel in staat zijn, als we ons gesteund voelen door het vertrouwen van onze partner, onze collega, onze chef, we hebben het allemaal ondervonden. Dat steuntje in de rug hebben we nodig om onze eigen onzekerheid te overwinnen, en om het vol te houden. Vertrouwen, is iets dat ons gegeven wordt, en dat we dan zelf in ons hebben als kracht om er tegen aan te gaan. We krijgen vertrouwen, en dan hebben we het.

We horen dat vandaag ook in het evangelie. “Maar als U het zegt...” zegt Petrus, en hij doet waarin hij zelf niet geloofde. En zie: het wonder gebeurt. Vertrouwen doet voetballers scoren, en vissers vangen.

Jezus selecteert vandaag zijn ploeg, en Hij werkt aan hun vertrouwen. En dan geeft Hij hen hun opdracht, hun missie: “voortaan zul je mensen vangen”. Zij worden gezonden om mensen te boeien, in de ban te krijgen van het evangelie, om hen mee op de weg van Jezus te krijgen.

De evangelieteksten van deze laatste drie zondagen vormen een geheel. Het begon met het optreden van Jezus in de synagoge van Nazareth. Daar maakte Hij duidelijk dat Hij gezonden is om de blijde boodschap te brengen aan de armen. De vorige zondag hoorden we hoe Hij daar tegenwind kreeg, want zijn dorpsgenoten wilden aan Jezus hun voordeel doen, en nu trekt Die met zijn heilsboodschap naar de verstotenen! Vandaag zoekt Jezus wat Hij in Zijn eigen kring niet vindt: bondgenoten, tochtgenoten, die met Hem mee willen trekken en die de armen willen gaan blij maken.

Een moeilijke opdracht. Want armen zijn er veel, en de oorzaken van ellende zijn moeilijk te bestrijden. En de tegenstand tegen het evangelie zal groot zijn. Vertrouwen is dus hard nodig om het vol te houden.

Er is nog een reden, waarom we veel vertrouwen nodig hebben. Die reden ligt bij onszelf. Als we in de spiegel kijken, zien wij een zwakke, onvolmaakte mens. Wij zijn geen briljante middenvelders, of flitsende spitsen. Wij zijn klungelaars, en geen heiligen. Jesaja weet dat: overdonderd door de aanblik van Jahweh beseft hij “ik ben een mens met onreine lippen”. Hoe zou hij dan een boodschap van goedheid kunnen verkondigen? Petrus kent zichzelf maar al te goed: “ga weg van mij, Heer, ik ben een zondig mens”. En Lucas, die kent Petrus nog beter. Want Lucas weet hoe het op het einde van het verhaal met Petrus zal gaan: hij verloochent Jezus, hij laat Hem achter, hij zal terug naar Galilea lopen in de hoop zijn gewone leventje te kunnen opnemen, en weer gewone vis te vangen. Als Lucas Petrus laat zeggen: “ik ben een zondig mens”, dan is dat al een echo vanuit de toekomst.

En Jezus weet dat ook, natuurlijk. Hij weet dat Zijn ploeg vanuit eigen talent geen wonderen kan doen, Hij weet dat wij zwakke onvolmaakte mensen zijn; de zending die Hij ons geeft, daar zijn wij niet tegen opgewassen.

En Hij zegt tegen Petrus, en tegen zijn  kornuiten, en tegen ons: “wees niet bang”. Hij vindt onze zwakheid helemaal geen reden om ons niet op te stellen, integendeel, Hij zegt: “voortaan zul je mensen vangen.”  Voor Hem is dat een evidentie.

Omdat Hij weet dat er meer in het spel is dan die zwakke goedmenende volgelingen van Hem. Jezus vertrouwt ons, omdat Hij vertrouwt op zijn Vader.

“God schrijft recht op kromme lijnen”. God doet zijn werk door kleine mensen. Zelfs als wij er flagrant naast schieten, penalty’s missen, zware fouten maken: Hij blijft ons Zijn vertrouwen geven, zo kunnen wij meer, door Hem, niet uit onszelf.

Dit roepingsverhaal is dus ook een bemoedigend verhaal. Het succes van de Blijde Boodschap hangt gelukkig niet af van onze kleine, zwakke mogelijkheden. Al wat wij moeten inbrengen, is onze bereidheid om Hem te volgen. Al wat Jezus van ons verwacht, is dat we onze netten dan toch nog maar eens uitwerpen, “als U het zegt...”. Hij zegt tegen ons: “wees niet bang...”.