32e zondag door het jaar C 2007 - 10 en 11 november 2007

Eerste lezing: Makkabeeën 7, 1-2, 9-14
Evangelie: Lucas 20, 27-38

Uitgerekend op de dag dat we het stopzetten van de waanzin van de eerste wereldoorlog herdenken, horen we in de eerste lezing weerom een verhaal van verdrukking marteling en dood!
Het leven van de Makkabeeën (het gaat hier om de periode 175-164 voor Christus) was een van strijd en verzet tegen het Syrische bezettingsleger van Antiochius een fervent jodenvervolger en tiran.Onder het bewind van deze man, en ook van zijn opvolgers, werden vrome joden, die zich strikt aan de voedingsregels van hun geloof hielden, gemarteld om hen te dwingen onrein vlees te eten, ttz. varkensvlees. Tevens werden er afgodenbeelden in de tempels geplaatst. Wie niet toegaf werd gedood.
Zo ontstond stilaan een nieuw religieus denken: zou God, om wie al deze gruwels doorstaan werden, zijn trouwe volk niet belonen? Zou Hij hen geen beter leven na de dood gunnen?
Tot het optreden van de Makkabeeën was het geloof in een hiernamaals bij de joden niet ontwikkeld. Stilaan echter groeit het geloof dat God niet alleen in dit leven, maar ook daarna trouw is aan zijn  schepselen.
Niet alle joden echter aanvaarden het geloof in een leven na de dood. De Sadduceeën ontkenden het. Zij vormden in Jeruzalem de klasse van de hogepriesters, zij waren nog meer dan de Farizeeërs, de ware tegenstanders van Jezus. Zij waren, religieus gesproken, behoudsgezind. Ze volgden de Schrift en de boeken van Mozes, maar verwierpen mondelinge overleveringen en nieuwe denkbeelden. Zij voelen zich bedreigd door Jezus en gaan met Hem de absurde redenering aan over de verrijzenis. Ze willen van Hem de verklaring hoe het dan gaat met de echtgenote van opeenvolgend  7 echtgenoten. Eigenlijk interesseert het antwoord hen niet. Hun bedoeling is Jezus voor schut te zetten en zo te bewijzen dat wat Hij zegt eigenlijk onzin is!
Jezus doorziet echter hun opzet en geeft een duidelijk en tegelijk vaag antwoord. Hij zegt dat het leven na de dood helemaal anders is dan het leven ervoor, maar hoe het zal zijn dat weet niemand, dat ligt in de hand van God. Hij spreekt dit keer niet in beelden of vergelijkingen, want Hij weet dat beelden vlug een eigen leven gaan leiden en mensen zich daaraan vastklampen.
Jezus geeft een positieve boodschap: Hij spreekt over een totaal andere wereld, een wereld met andere vervullingen waar de aardse noden en behoeften niet meer bestaan, een wereld van God en vol van God.
Zo blijft voor ieder van ons de mogelijkheid om voor onszelf zo’n wereld te dromen.Wij vinden troost in het geloof er onze geliefden terug te vinden, we kunnen ook verwachten er in een opperste staat van gelukt te leven. In verrukking om de nabijheid van de Schepper.
Jezus zegt: 'In die wereld zal alles anders zijn, want het is niet de wereld van de mensen maar de wereld van God en omdat Hij ons kinderen van God noemt mogen wij erbij zijn'.
Hoe en onder welke vorm of gedaante, dat zullen we dan wel zien !

Aansluitend wil ik nog graag het gebed van Erwin Joos voorlezen:

Kon ik dat maar geloven, God
Dat al wie op U vertrouwt eeuwig zal leven
Omdat ook Uw liefde eeuwig is.
Het zou mijn angst om het leven los te laten
Alleszins kleiner maken.
En wellicht zou het ook ruimte creëren
Om met heel mijn hart lief te hebben
En zo mee te bouwen aan die andere wereld
Waar U de Vader van zijt.
Laat mij daarom groeien in geloof,God
En in liefde.