Beste mensen,

Weer hoorden wij de afscheidswoorden van Jezus, toen Hij de laatste keer met zijn vrienden aan tafel ging. Hij wil hen moed inspreken nu hij nog bij hen is. Hij gaat dan wel van hen weg, maar hij zal bij hen terugkomen. Na zijn dood zal hij namelijk op een heel andere manier bij hen zijn. 

Die nieuwe manier waarop de opgestane en verheerlijkte Jezus bij zijn leerlingen zal aanwezig zijn, ‘zal alles duidelijk maken en alles in herinnering brengen wat Jezus gezegd’ heeft. Maar om tastbaar en zichtbaar aanwezig te kunnen zijn, heeft Jezus een lichaam nodig. Daarvoor rekent Hij op wie Hem willen volgen. Wij zijn nu als kerkgemeenschap ‘het lichaam van Christus’. 

En als erfenis heeft Jezus ons Zijn vrede nagelaten. Het is een vrede zoals de wereld die niet kan geven. We beleven ze in de diepste kern van ons hart. 
Maar het is geen goedkope vrede die we maar passief in ontvangst moeten nemen. Het is een vrede waar nog werk aan is.

Wij zijn op weg tussen Pasen en Hemelvaart en Pinksteren is in aantocht. Een tijd van verwondering, een tijd van begeestering.

Wij zijn paasmensen die werkers van de Geest gaan worden.
Vrede is te doen, op onze reisweg gaan we op zoek naar diep geluk en de hoogst haalbare vrede. Soms gaan we alleen, elke stap zet je zelf.
Anderen reizen soms een eindje mee, soms gewoon naast je .
Je weet dat ze er zijn: engelen van mensen die je nieuwe inzichten geven, je steunen in moeilijke tijden, je aansporen tot in het kleinste detail van je leven.

Samen werken aan vrede vergt moed en uithoudingsvermogen, zeker in tijden zoals de onze, wij gaan tegen stroom in; kiezen voor vrede en gerechtigheid is volhouden, vechten tegen de bierkaai van ieder voor zich. 
Vrede in ons eigen gezin en familie, in onze buurt, in onze parochie vergt veel energie, maar verbonden met elkaar kunnen we ook veel aan.

Vrede bewerkstelligen is telkens opnieuw keuzes maken, opkomen voor diegenen die in onze samenleving uit de boot vallen. Wereldwijd opkomen voor vrede is soms helder spreken met waarachtige woorden en duidelijke keuzes. Vrede is een cultuur opbouwen van gelijkheid in verscheidenheid, van mogen bestaan, verbonden en tevreden met jezelf, met anderen en met God.

Jezus zegt: ‘laat uw hart niet verontrust of kleinmoedig worden’!

Die vrede van Jezus wens ik aan elk van ons, zo kan Hemelvaart en Pinksteren een blij uitkijken worden naar de Geest, die ons kracht geeft in ons leven.