Wegwijzerviering - Viering waarop de eerste communicanten en vormelingen 2025 aanwezig zijn, samen met families met kinderen en iedereen die graag deel uitmaakt van de parochie

Dag Mannen,

Wie van jullie heeft er verleden week naar die kleine zonsverduistering gekeken?
Niemand?
Jij? Deed je dat zomaar???  
Je moest ’n speciale bril opzetten! (om je ogen niet te beschadigen) en om HET  TE  KUNNEN  ZIEN!
Dan kon je ’t goed zien hé? Dan zag je de schaduw van de maan als een zwarte vlek opzij aan de zon…  

Geweldig!

Over zien en kijken denken we niet dikwijls na!
Wel als we door omstandigheden niet zo goed zien! 
Het kan een blauw oog zijn door een vechtpartijtje, een spel…
Het kan een kleine afwijking zijn van bij de geboorte of van leeftijd waar we last van krijgen… en waardoor we een bril moeten dragen.

Maar …
Wij hebben zopas ’t verhaal gehoord over die vrouw die serieus in de fout gegaan was! 
En hoe ze midden in de kring werd gezet om haar serieus met de vinger te wijzen! 
Hoe beschaamd moet die vrouw zich voelen? Hoe gekleineerd?

En dan Jezus! De rust in persoon! 
De man Die met alle mensen begaan is! 
De man die oog heeft voor ieder die Hij ontmoet!
Ook de mensen die fouten maken, die zelfs grote fouten maken! 
Jezus begint niet te roepen en met de vinger te wijzen!

Het blijft stil! Heel stil… 
Zo stil dat iedereen ook stil wordt en zwijgt en wegtrekt..
Jezus staat voor die verlegen, voorovergebogen vrouw die niet meer durft op te kijken en Jezus zegt haar: Ga ook naar huis en maak die fout niet meer…

Jezus ziet het allemaal gebeuren!
Kijkt Hij anders dan de mensen? …
Ik denk dat Jezus niet anders kijkt 
Voor Jezus is ‘kijken’ iets dat door je ogen en met je hersenen gebeurt.
Zien, denkt Jezus en doet Jezus, dàt doe je met je hart! 
… En…

Dat doet Hij altijd en met iedereen! 

Hoe kijken wij naar de mensen?
Met onze ogen! Natuurlijk! Anders zien we niets!
Hoe vlug kijken we weg, als ’t ons niet aanstaat,  als ’t te moeilijk is?
Durven wij oefenen om niet alleen te kijken? Durven we oefenen in zien?
Om ook om ons hart te laten spreken en niet onze mond? 
Willen wij dàt oefenen??? Moeilijk! Maar moeilijk gaat ook!

En we hebben zojuist het verhaal gehoord van die 2 vrienden in de woestijn!

Zie je die man eerst zo boos dat hij slaagt en nadien zijn vriend redt?
Knap hé!

Hoor je die iets zeggen?... Neen! 
Zijn hart spreekt en hij redt z’n vriend
En… Die geredde vriend schrijft dat nu op ’n steen!

Zo hebben jullie hier een steen gelegd! 
’n Steen die je thuis op de kast kan leggen!
Voor veel mensen is dat iets dat moet opgeruimd worden!
Voor ons een herinnering aan dit verhaal, en 
een oproep om net als die vrienden en 
zoals Jezus ons hart te laten spreken… 
op tijd mondje dicht!

Met ’n hulpmiddel, leren we beter!
Zoals dat brilletje ons helpt om echt te kunnen zien wat er gebeurt!
Zoals deze steen die ons herinnert en oproept  om niet te vlug terug te slaan en ons hart te laten spreken! 
We gaan ervoor.