Vandaag maken we een topervaring van Jezus mee…
Het verhaal van de gedaanteverandering wordt weleens voorgelezen in de vastentijd. Wat doet het daar? Vasten is uitnodiging tot naar binnen keren. Het is een tijd van meer alleen-zijn met God. Daar staat de berg symbool voor. Een tijd van meer komen tot waar het om gaat nl. het wezen van de mens, zijn heerlijkheid.
Met 3 van zijn leerlingen: Petrus, Johannes en Jacobus gaat Jezus de berg op om te bidden…
Wat is daar gebeurd op de berg? Jezus ontmoet er Mozes en Elia 2 figuren/2 grote voorbeelden die in hun tijd licht wisten aan te wijzen daar waar niemand nog klaar zag in de situatie. Niemand wist nog waarheen zoals wijzelf ons vandaag soms ook verloren voelen. Mozes en Elia spraken over de uittocht uit die donkere tijd die Jezus zou volbrengen. Maar die heerlijkheid, dat lichtend visioen kun je niet voorgoed vasthouden.
Op de berg straalt Jezus Gods heerlijkheid uit, Zijn gelaat verandert van aanblik. Maar Hij is niet naïef dat Hij niet in de gaten heeft het lijden dat hem te wachten staat. Daarom wijst Hij Petrus terecht die in zijn enthousiasme 3 tenten wilde bouwen.
Hij gelooft dat zijn weg doorheen het lijden gaat, maar Hij voelt zich nu sterk genoeg om verder te gaan, de twijfel en de angst voorbij. En wanneer Hij zijn leerlingen aankijkt, dus ook ons aankijkt, spreken zijn ogen: ga maar, hoop maar, vertrouw maar!
Jezus is er zeker van dat zijn en onze toekomst veilig zijn bij God. Want God heeft Hem bij Zijn naam genoemd: ‘Dit is Mijn zoon, Mijn uitverkorene’. Maar toen de stem verstomd was, stond Hij weer alleen!
Als wijzelf het geluk hebben een berg te kunnen beklimmen, staan wij verstomd van het verblindend uitzicht en doen we energie op om weer naar het dal, de vallei te gaan. Daar vertalen wij onze inzichten/ons vergezicht in de realiteit van elke dag, bij voorbeeld in solidariteit met de lijdende mens, met Broederlijk Delen.
Tijd van vasten: uitnodiging tot vast vertrouwen in een belofte van heerlijkheid waarvan we hier soms een glimp mogen ontvangen. Dit is een tijd om Gods initiatief in ons leven toe te laten: een belofte van echt leven die nooit de realiteit van lijden ontkent, maar een belofte van leven daar waar lijden zich aankondigt.
Als we goed hebben geluisterd, horen we tot ieder van ons zeggen: ‘wees maar niet bang’! Ik ben bij jullie ook als de realiteit van iedere dag soms tegen zit en de berg-ervaring vervaagt. Jullie mogen geloven en weten: Ik ben met jullie tot het Rijk Gods zich manifesteert! Samen kunnen we het aan…
