Beste mensen, 
In de brief aan de christenen van Kolosse geeft Paulus richtlijnen voor de relaties binnen het gezin. Een sterk programma voor het nieuwe jaar!
Namelijk  bezig zijn met de dingen van de Vader, zo zegt Jezus.

Wij worden opgeroepen te leven in de lijn van een heel nabije God.
Een familie vandaag is héél verscheiden geworden: het kerngezin, een gescheiden gezin, een nieuw samengesteld gezin, een plusmama en papa, een kinderloos gezin, een single, enz. 

Hoe verhouden wij ons tegenover elkaar vandaag? In een grote diversiteit maar telkens met de opdracht: ik mag er zijn, maar de andere(n) mogen er ook zijn zoals ze is/zijn. Het allerbelangrijkste is: houd van elkaar!
Dit is niet altijd simpel voor ouders die hun (klein)kind andere wegen ziet gaan dan de waarden waarvan zij héél hun leven hebben gehouden of geleefd.

De brief van Paulus geeft ons hierin concrete raadgevingen: gelovige christenen gedraagt jullie vriendelijk voor elkaar, goed en bescheiden, zachtmoedig en geduldig. Wij zijn geroepen om te leven in vrede met elkaar, ondanks de grote onderlinge verschillen! 

Ik herinner me ouders die hopeloos op zoek waren naar hun zoon die weggelopen was thuis en maanden niets van zich liet horen. De ouders waren radeloos en zochten zelfs in verschillende landen naar enig teken van hun ‘verloren zoon’. Pas na 2 j. had de jongen de moed om opnieuw contact te zoeken met zijn ouders. Wat een vreugde en voorzichtige hoop om elkaar op een nieuwe manier te vinden en te aanvaarden.

Brengt ons dit niet bij Maria en Jozef die hopeloos zochten naar Jezus en hem uiteindelijk vonden in de tempel. Hij zei: ‘wisten jullie dan niet dat ik in het huis van mijn Vader moest zijn’? M.a.w. ‘wisten jullie dan niet dat ik met de dingen van mijn Vader bezig moest zijn’?
Ik denk ook aan de vele families die door oorlog, aanslagen uit elkaar zijn gerukt. Wat een hopeloosheid en zelfs wanhoop!

Kunnen wij daaraan iets doen?

Wij worden door God opgeroepen om onze wereld, ons familie te omvormen en verbeteren tot een méér menselijke en verdraagzame samenleving. Wij doen dit samen met hen die zich niet-gelovig noemen, het zijn onze bondgenoten in groeiende solidariteit en mededogen. 

Wij mogen er zeker van zijn dat God het licht van Zijn gelaat ook over ons zal doen schijnen, alle dagen van dit nieuwe jaar, wat er ook gebeurt.

Dat is dan ook mijn nieuwjaarswens voor elk van jullie en voor allen die jullie dierbaar zijn: ‘moge de Heer Zijn gelaat naar u toewenden en u vrede geven’!

Van harte een zalig en gelukkig 2025!