Lieve mensen,
we hoorden zojuist; hoe Jezus, Petrus, Jacobus en Johannes met zich meenam op de berg Tabor.
Bij dat mysterievolle gebeuren, waar hun Meester ging schitteren in wit gewaad en Elia en Mozes in gesprek gingen met Jezus, was Petrus zo onder de indruk van dat moment dat hij uitriep: 'Laat ons hier drie tenten bouwen'. Eén voor Elia, Eén voor Mozes, en Eén voor hun Meester, Jezus.
En Jezus zei: "Neen, Petrus! Jij gaat ons hier niet gezellig bij elkaar zetten op de berg. Elia en Mozes, zetten ons aan om terug naar beneden, naar onze mensen te gaan. "
Zij wachten op ons.
En die uitroep van Petrus bracht me bij onze eigen parochie met de Verrekijker als parochieteam, dat waakt over de 5 platvormen, waarin onze Parochie onderverdeeld is.
Het platform Linkeroever dot com (LO.com) bundelt alle krachten in de parochie die werken aan gemeenschapsopbouw.
De .com in de naam staat zowel voor communicatie als community.
En dit platvorm wordt voorgesteld door een grote tent!
Niet om ons in op te bergen dicht bij het Mysterie!
Wel om "samen sterk" onze parochiegemeenschap levendig te houden.
Onze tent bestaat eigenlijk uit drie tenten...
Een eerste tent om samen te vieren, plezier te maken, te genieten... zoals bij het pannenkoekenfeest, het Anneke Mossel Reuzenmosselfeest, de 4 seizoenen, de PlePlo BBQ, de Communie- verjaardag- en jubileumfeesten... en nog zoveel meer...
Kortom voor de goede dingen des levens.
Een tweede tent om samen te wenen, te rouwen, in de put te zitten...
Want naast ons plezier in het leven, hebben we ook pijn en verdriet, ziekte en dood.
Met de werkgroepen van Samana, van de Rouwgroep, van Beweging.Net en alle anderen, proberen we, onze door tegenslag getroffen mensen te behoeden, tegen de daaruit voortvloeiende eenzaamheid en miserie...
Kortom het is de tent voor de pijnlijke en moeilijke dingen van het leven.
En dan is er de derde tent om samen met het 'Mysterie' te zijn... Kortom om alleen te zijn, om na te denken, om te bezinnen, om... Kracht te putten
Drie tenten om vanuit te gaan, en terug thuis te komen, na vele ontmoetingen onderweg op 't Sint-Anneke, zoals:
- na 'n mooie Okranamiddag,
- of na een goed Samanabezoek,
- of na een competitieve petanquenamiddag ,
- of na een boeiende leerrijke catechesevoormiddag, of na...
Terug thuis komen, met een goed gevoel "erbij te horen" in onze parochiegemeenschap.
Als we dat bereiken in ons samenzijn, dat mensen terug naar huis kunnen vertrekken uit één van onze tenten met het gevoel;
erbij te horen, gehoord te zijn, gezien te zijn, mee-delend te mogen zijn, dan ervaren we zelf dat schitterende Tabormoment en gaan ook onze gezichten stralen als de zon, dan gaan ook onze kleren wit als licht worden...
Dan houden wij de moed en de innerlijke Kracht om, hier en nu, bewust en doordacht, menslievend, verder te gaan.
Dat wens ik ons allemaal.
Bronnen: Kerk&Leven, Parochiebrochure, P Heysse.
