Beste mensen,
De tocht naar Pasen is al gaande vanaf Aswoensdag - de 40 dagentijd.
Vandaag Palmzondag of vroeger noemden we die dag Passiezondag, het begin van de Goede Week.
We hoorden in de evangelielezing hoe Jezus - gezeten op een ezelsveulen - als koning onthaald werd, zijn feestelijke intocht in Jerusalem.
De palmwijding herinnert ons daaraan, de palmstok staat symbool voor de levensboom, voor de groei- en levenskansen die mensen van God ontvangen, zo ook Jezus. Zijn tijdgenoten hadden dat gezien en aangevoeld en wilden Hem daarvoor alle eer toezeggen. Hosannah, God is groot, God geeft redding.
Jammer toch dat ze Hem later zullen misprijzen en ter dood brengen.
Als Christenen vieren ook wij daarom de Goede Week, de dagen waarop Jezus alles gegeven heeft wat Hij aan liefde bezat, Zijn hele leven.
Dat willen we nu overdenken en zoeken naar de weg die wij kunnen gaan om goed te zijn als Hij. Om God te danken voor Zijn eigen Zoon Jezus en om in Zijn Geest te leven.
Als we de Goede Stille Week instappen, welke betekenis heeft dit voor ons?
Daar kunnen en willen we vandaag eens bij stil staan.
Als het leven van Jezus uitloopt op de dood of verraad en moord, waar halen wij dan onze levenskracht?
Vandaag zijn zovele mensen (ook in onze directe omgeving) prooi/slachtoffer van pijn, ellende, wanhoop, ontreddering en verlatenheid. Allemaal gevoelens die zoveel mensen en misschien wel wij zelf zo goed kennen?
Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?
Het kunnen woorden zijn van miljoenen mensen die wereldwijd op de vlucht zijn voor oorlog, wreedheid, terrorisme, uitbuiting, onderdrukking.
Het zouden de woorden kunnen zijn van die Oekraïners die op de trein wilden stappen om te vluchten op het moment dat het station gebombardeerd wordt.
Ook woorden van mensen die geen toekomst meer zien omdat ze arm zijn, geen kansen krijgen, gehandicapt zijn, of ziek, oud of eenzaam.
Woorden van mensen die geconfronteerd worden met mislukkingen, met ziekte, met dood of met gezinsleden die dwalen in drank of drugs.
Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?
Woorden van mensen die verlaten worden door hun partner, kinderen of kleinkinderen, of door vrienden en bekenden.
Het zijn vandaag woorden van ons allen die getroffen worden of werden door een virus waartegen de mens blijkbaar niet opgewassen is. Een virus dat de hele wereld overspoelt en de mens confronteert met zijn kleinheid.
Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?
Beste mensen, nooit was Jezus zo menselijk als in deze woorden van wanhoop, ontreddering en ellende.
Kunnen wij in de Stille Goede Week nabij zijn bij al die mensen zonder toekomst, zonder hoop? En onze solidariteit uitdrukken voor Broederlijk Delen?
Want uiteindelijk zal de Goede Week uitmonden op Pasen, het feest van de Verrijzenis, van de Opstanding.
Laten we deze week meetrekken met Jezus, om gebracht te worden tot nieuwe mogelijkheden door de dood heen.
Moge het waar worden in ons leven!
Inspiratie uit: Preken.be en Preek van de Week
