De eerste lezing zegt ons:
Hoe het volk dat vlucht uit Egypte, jarenlang zwerft door de woestijn.
Ze lijden honger en dorst.
Dat lijden leidt vaak tot ruzie met Mozes.
De schrijver van het boek Exodus wil twee zaken aantonen.
Vooreerst de trouw van God,
God die in alle problemen een oplossing laat ontdekken.
En ten tweede de voortdurende twijfel van het volk
dat zich altijd weer door God in de steek gelaten voelt.
Het evangelie zegt ons:
Jezus vertelde de farizeeën een gelijkenis over de noodzaak
om altijd te bidden en niet op te geven.
Jezus stelt ons, in die gelijkenis een weduwe voor die durft te vragen,
die volhardt en niet opgeeft.
Een vrouw die vertrouwt op haar innerlijke kracht en
op het recht van de officiële wetgeving.
Met die beide verhalen is ten diepste alles gezegd:
Bidden, het doen en niet opgeven.
Bidden! Niet om het gebed te misbruiken.
Niet om het gebed mis te verstaan.
Niet om druk uit te oefenen, noch op God, noch op onze omgeving.
Bidden omdat het helpt om tot inzicht te komen, om te streven naar,
om geduld te hebben,
Bidden om verbondenheid te zoeken en te vinden.
Bidden om te weten er niet alleen voor te staan.
Jezus trok zich elke avond terug om in de stilte te zijn, en tot gebed te komen.
Om te bidden, om te spreken, met en tot zijn Vader.
Jezus had bidden in zijn dagprogramma ingepland.
Jezus bad vol vertrouwen.
Op de laatste dag met zijn apostelen nam Jezus het brood en de wijn,
sprak er eerst een dankgebed over, en deelde het met zijn leerlingen.
Hij eindigde met de vraag willen jullie dit blijven doen omwille van de boodschap die ik in de wereld heb willen brengen? Willen jullie dit blijven doen om samen, mn boodschap te blijven en te kunnen uitdragen?
Bidden niet altijd iets moois, rustig, vertederend!
Vandaag eindigt het evangelie met de woorden:
Zal de Heer bij zijn komst het geloof op aarde vinden?
Stof tot nadenken!
Stof tot bidden!
Stof tot ja-zeggen en het vol te houden!
Als je mij nu zou vragen wat is bidden? Hoe bid jij?
Wat verwacht jij ervan? Wat doet het met jou?
Ik zou slechts een zeer persoonlijk antwoord kunnen geven.
Vermoedelijk is dat voor ieder van ons zo
met als fundament ik geloof erin!
Eindigen doe ik dan ook graag met een gelijkenis
Een gedicht uit mn prille jeugdjaren
