Lieve mensen,
Het nieuwe schooljaar is gestart en iedereen is stilaan gewend aan het schoolritme met zn nevenactiviteiten zoals sporten, één of ander academie volgen, PlePlo of Scouts enz
Ook hier in onze parochie zijn we terug gewend aan de vele vergaderingen en voorbereidingen voor alle activiteiten die op touw gezet worden.
Dit w.e. vieren we feest! Sint Annekes Feesten!
Een feest waarvan de voorbereiding reeds kort na Pasen begon, juist omdat in de grote vakantie niet zoveel meer gepland wordt! 😊
Er is voor elk wat wils en tussenin steeds gelegenheid om je maag te vullen met heel wat lekkers
Vanaf de 1ste zondag van september, werden we uitgenodigd om dit weekend vrij te houden!
Uitgenodigd worden!
Steeds een bijzondere gebeurtenis! We voelen ons aangesproken, we voelen ons betrokken, we voelen ons als een deel van de familie of vriendengroep.
Worden we uitgenodigd voor een trouwfeest, doopfeest of communiefeest, dan voelen we ons steeds een beetje vereerd!
We zijn ook fier, vooral als de feesteling onze eigen dochter of zoon is, kleindochter of kleinzoon, of ons petekind is
Uitgenodigd worden is steeds plezant. Er valt iets nieuw te beleven!
We bereiden er ons op voor met een kaartje en een kadootje. Soms ook met nieuwe kleren, of toch met de mooiste kleren die we in onze kast hebben
.
Uitnodigen is de andere kant van de medaille!
Wat is uitnodigen? Wie nodig je uit?
We worden ermee geconfronteerd wanneer we een jubileum willen vieren, wanneer we een bijzondere verjaardag willen vieren
Wie nodigen we eerst uit?
Onze familie en beste vrienden!
Misschien zijn er wel enkele mensen doorheen de jaren wat minder sympathiek geworden.
En toch worden ze uitgenodigd! Toch zijn ze welkom!
Ten diepste zeggen we dan: Wat er ook gebeurde, spons erover, jij blijft welkom bij ons!
Ten diepste zeggen we dan: Ik geloof in jou!
Zo toveren ook wij, grote mensen, onverwacht een glimlach op de ander zijn/haar gezicht en toveren we een warm gevoel vanbinnen.
Seffens trekken we met velen naar de Sint Annekes Feesten.
Want ze geloven in ons.
En wij op onze beurt; wij geloven!
Anders zaten we niet hier, op dit moment!
Al voelt het als een klein mostaard zaadje, we geloven in elkaar, we geloven in God en in de boodschap die we uitdragen.
Elke morgen tovert de zon, het donkere van de nacht tot de wereld rondom ons zoals we die kennen.
De zon tovert vorm en kleur aan alles om de dag te beginnen.
Elke morgen worden we uitgenodigd om er het beste van te maken.
En wie anders is onze innerlijke veerkracht, wie anders is de stem van ons geweten die steevast in ieder van ons gelooft dan de God waarin we zelf ook geloven?
Hier ontmoeten we gelijk gestemden en dat tovert een goed gevoel vanbinnen.
Als we de vrede aan elkaar wensen toveren we een glimlach op al die gezichten.
Als we buitengaan, toveren we de verhalen en gebeurtenissen van de voorbije week naar boven, en vertellen we honderduit.
Laten we daar nog dikwijls ons schone kleren voor aantrekken, voor samenkomen, en in elkaar blijven geloven.
