Scheppingszondag - Wegwijzerviering, een viering gericht op gezinnen
Stel je voor dat al deze kinderen die daarnet naar het evangelie geluisterd hebben, morgen op school in koor roepen: Jezus zegt dat we ons niet moeten aantrekken van de regels van mensen! In alle scholen: Kinderen baas!, zoals in het boek van Jommeke
Jezus klaagt inderdaad aan dat er in deze wereld mensen zijn die slechte regels maken. Regels die ze maken om zelf baas te kunnen spelen en anderen te onderdrukken. Mensen die hun hart voor God gesloten houden.
Maar Jezus spreekt ook over goede regels. De regels van God. De regels die Jezus ons geleerd heeft. En zoals een goede leraar, een goede opvoeder, heeft Jezus niet alleen gesproken over die regels, maar ze getoond door zijn voorbeeld.
Zetten wij ons hart open voor de regels van Jezus? Eigenlijk zijn ze gemakkelijk te onthouden: Zie elkaar graag, zegt Jezus. Zoals God ons ook graag ziet. En als we dat proberen te beleven in hart en ziel, werken we mee met God. Die wil op deze wereld iedereen gelukkig zien.
Als we proberen elkaar graag te zien, meisjes en jongens, ouders en familie en parochianen en al wie hier meeviert, zullen we het beste voor elkaar willen, we zullen elkaar vergeven, we zullen ieder in zijn of haar waardigheid laten, we zullen elkaar respecteren, zoals de goede Vader al zijn schepsels respecteert.
Nu zou de vraag kunnen komen: wat heeft dat nu met scheppingszondag te maken?
Dan heb ik een andere vraag: vaders en moeders, wat zit hier vooraan in de kerk? Uw schepsels! God heeft ons geschapen naar zijn beeld en gelijkenis. Wij zijn ook scheppers. De schepping van God, die is nooit af. En het belangrijkste dat wij scheppen zijn: mensen! Die mensen worden aan ons toevertrouwd: kinderen op de eerste plaats aan hun ouders en familie, maar daar stopt het niet: allen zijn wij één familie, kinderen van de Vader, verantwoordelijk voor elkaars leven en voor elkaars geluk. Daar kunnen wij aan meewerken als wij de regels van Jezus in ons hart dragen, als wij elkaar graag proberen te zien.
Wij mensen maken deel uit van de schepping én we zijn medeschepper. Van ons hangt het mee af of Gods schepping lukt of mislukt. En ze kan alleen maar lukken als we heel die schepping met respect behandelen, zoals we elkaar met respect moeten behandelen. De schepping is een kostbare cadeau. Die gooi je niet zomaar weg. Want het is een cadeau die we broodnodig hebben. Als we elkaar graag zien, dan dragen we zorg voor dat geschenk, dan koesteren we de natuur, zodat we allen kunnen leven in frisse lucht, goed en genoeg voedsel kunnen eten, in een veilige en gezonde omgeving wonen en werken en spelen.
Ja, de schepping wordt misbruikt. Mensen worden misbruikt, de natuur wordt misbruikt. En dat komt, denk ik, omdat mensen ook wij misschien hun hart sluiten voor de eenvoudige regels van God. Helaas, het is nogal eens de regel van de wereld, om met alle macht op jacht te gaan naar rijkdom, naar eigen profijt, en daarbij niemand geen mensen of niets de natuur te ontzien.
We kunnen het cadeau van God ook kapot maken. Het evangelie wijst een andere weg. Als we die weg volgen, zullen we ondervinden dat we niet veel nodig hebben om gelukkige en dankbare mensen te worden. Want het geluk vinden we niet in macht en bezit. Het is te vinden in een eenvoudig, dankbaar, respectvol hart, dat heel Gods schepping graag ziet.
