We hebben het gehoord in dat mooie scheppingsverhaal: God zag dat het goed was... en ik ben daar nog meer van overtuigd geraakt toen ik hoorde over een nieuwe ster, enfin, een oude ster, maar ze is nu pas ontdekt door een Belgische astronoom. Het was nieuws, omdat er planeten rond die ster draaien die misschien sterk op onze aarde lijken. En het was ook nieuws omwille van de naam die die Belg aan de ster had gegeven: ... Trappist!
Als er ook trappist in het heelal te vinden is, kan het niet anders of de schepping is heel goed!
Alle gekheid op het stokje, als we vandaag de schepping vieren, is het omdat ze een prachtig cadeau is van de Schepper. Hij heeft ze ons in handen gegeven om erin te wonen, en gelukkig te zijn. We hoeven alleen maar te doen zoals de biekes. Zo'n zwerm zoemende bijen heet "een volk". En wij hebben alles gekregen om een volk te worden dat vredevol samenleeft, en eendrachtig samenwerkt om van die bloeiende schepping een grote warme thuis te maken voor iedereen.
Nu laat ik me een beetje gaan, want ik weet wel dat ook de schepping scherpe kanten heeft, zoals een bieke ook kan steken met haar angel. Ja, in de natuur kan het stormen en bliksemen, ziekte en dood horen erbij. Maar daar hebben we dan een hart voor gekregen om medelijden te hebben, en handen om elkaar te steunen en te troosten, en de beloft die uit het evangelie spreekt, dat het allemaal goed zal komen met het leven, zoals er na elke nacht een dageraad komt. Maar helaas, de mens is niet zo slim als die bijen. We maken het lijden en de miserie in deze wereld groter. Het is inderdaad in die schepping geen aards paradijs meer, en daar zijn de mensen voor een groot deel verantwoordelijk voor. Daarover spreekt dat evangelie van vandaag. Leek het niet een beetje uit de toon te vallen, na dat mooie scheppingsverhaal? Jezus spreekt over lijden, en een kruis dragen.
Niet te verwonderen dat Petrus zo protesteert. Kunnen wij niet allemaal gewoon wat gelukkig leven, en lief zijn voor elkaar?
Helaas. Leven in die schone schepping, zoals God het bedoeld heeft, vraagt soms grote offers. Want in het hart van de mens leeft ook het kwaad. Het kwaad, dat andere mensen op de vlucht jaagt, dat anderen pest, dat de vruchten van deze aarde steelt en verkwist. Zoals er mensen in staat zijn om het leven van anderen tot een hel te maken, zo zijn zij ook in staat om van de schepping een woestijn te maken.
We moeten dikwijls moed hebben om het kwaad in deze samenleving en in onszelf te overwinnen. Dat wil deze viering ons geven: moed om het vol te houden. De schepping is Gods werk, Hij laat die niet verloren gaan.
