Ik ben heel blij met wat wij zojuist gezongen hebben: Alleluia.
Lieve mensen : alleluia dat is toch een woord uit de duizend en jullie zingen dat ook zo gemakkelijk zeker omdat het veel meer klinkers heeft (5) tegenover maar 3 medeklinkers .
En wat betekent nu dat klankrijke heldere woord?
Het is in één woord de samenvatting van ons Paasfeest.
Als wij straks elkaar een zalige Pasen toewensen in een stevige handdruk of met een tedere omhelzing, wat laten wij dan aan elkaar voelen en wat drukken wij dan letterlijk uit?
Dat zit in dat éne woord alleluia.
Namelijk, laten wij God in het licht plaatsen, in de helderheid van zijn licht.
Want Jezus is toch het licht van deze wereld !
Maar die wereld heeft er nooit van willen weten maar wij toch wel, denk ik .
Want wij zijn hier toch hé en voor ons zou het gene Pasen zijn als wij hier niet in deze mooi verlichte, verwarmde , schitterende kerk elkaar niet zouden ontmoet hebben bij het brandende licht van de paaskaars.
En de lezingen vertellen ons over die blijvende strijd tussen het schitterend licht van Christus en de doffe duisternis soms van deze wereld.
Het begint met Maria Magdalena : Vroeg in de morgen, het was nog donker staat er . Dat is meer beeldspraak om te zeggen : Maria tast nog in het duister. Ofschoon zij veel van Hem hield, staat ze nog niet in het licht van haar Meester die zelf gezegd heeft het licht van de wereld te zijn.
En in een ander verhaal vindt ze een man van wie ze denkt dat hij de tuinman is.
Heeft u mijn dode weggedragen ?', vraagt ze aan die gestalte en pas als hij haar antwoordt, merkt ze dat het Jezus was.
En een ander historie vertelt van twee jonge mannen op weg naar Emmaüs.
Onderweg treffen ze een vreemdeling, die merkt hoe triestig ze zijn en met hen spreekt over de hoop in het leven, die Jezus voor hen betekende. Pas als ze aangekomen zijn en met die vreemdeling hun brood delen, merken ze plots dat het Jezus is.
Je moet je minstens afvragen: is Jezus in zijn nieuw leven acteur geworden, meester in vermomming die als jonge man, als hovenier, als wandelaar die de schriften goed kent, als vreemdeling bij de mensen komt.
Waarom al die verschillende gedaantes?
Hij kwam zeker niet met een grote stralenkrans en een heilig hart die meteen aan iedereen zouden duidelijk maken : daar zie, dat is hem.
Neen, hij kwam in verhulling, vermomming, incognito.
Hij kwam om zijn bedroefde vrienden te troosten, maar het herkennen gebeurde altijd pas wanneer zij op één of andere manier zelf iets ondernamen:
- hem toespreken zoals Maria: dwz met mensen over je verdriet spreken
- met hem wandelen : dwz met mensen in vriendschap op weg gaan
- met hem brood delen : dwz een stuk van wat je hebt aan een ander gunnen
- kortom : iets doen om samen iets beleven, wat dat ook moge wezen, als het maar echt samen is
Pas dan konden ze plotseling zien: Hij was er.
Hij was dus niet dood te krijgen !
Dat echte intense leven van samen , dat ze met Hem zo vaak hadden meegemaakt , dat was er op die momenten terug. Dus Hij leefde want ze beleefden dat soort samen-leven terug.
Heeft Jezus dat zelf niet gezegd ?
Ik ben gekomen opdat ze leven zouden hebben en nog wel leven in overvloed.
Het probleem voor niet-christenen is dat niet dat ze aan ons christenen niet genoeg kunnen zien dat Hij verrezen is, d.w.z. dat wij ons niet echt riskeren om te leven en
Zeker niet om ten volle te leven.
Als we de kranten lezen , krijgen we het allemaal te zien met fotos en statistieken hoe er met het leven dagelijks wordt omgesprongen : ik zie vier categorieën van mensen
- mensen doden elkaar sowieso
- mensen doden zichzelf ook
- de massa van de mensen leven : gelukkiglijk..
- laatste categorie : mensen leven ten volle , in overvloed , enthousiast van tijd, zot-gelukkig, soms, gemakkelijk is dat niet en het is ook niet meerderhed maar dat is toch wel het echt leven, waarvoor Jezus zijn leven heeft voor gegeven.
Kennen wij dat verschil voldoende tussen het gewone leven waar de massa vrede mee neemt en dan de keuze voor het volle leven ? Ik denk dat we dat weten. Ik zou denken dat wij dat hier als christenen komen zoeken en willen beleven.: voor minder komen we toch niet naar een eucharistieviering als deze morgen is het Pasen : Wij zingen het uit!
Wij gaan dat aan mekaar wensen ( Alleluia) en willen we dat ook eens beleven , het ook doen , ons riskeren om dat eens te proberen , het moet niet lukken , proberen is al genoeg samen iets willen beleven: straks in de communie : wat zou je voortaan liever samen beleven ?
Daarover gaat het : Pakt iets gemakkelijk.
Aan iemand, waar je dicht bij staat en waarbij het een beetje klikt, zeggen : ik ben blij dat ik u ken.
Op een uitvaart naar iemand gaan die het moeilijk heeft en vragen gaat het een beetje. Ik ken mensen die bidden : prachtig toch , heb je al ooit eens aan iemand voorgesteld waarvan je weet dat die ook bidt, om dat eens samen te doen. Hebt ge al eens aan iemand die je goed kent gevraagd : geloofde gij nog ?
Weet één ding : al wat ik gezegd heb: het moet niet.
Er moet niets. Met Pasen iets proberen om samen te beleven dat mag .
Amen.