Op deze zondag herdenken we het lijdensverhaal van Christus in aanloop naar de goede week en het paasgebeuren.
In heel het verhaal ging mijn aandacht uit naar het volk van Jeruzalem en naar Petrus. Petrus de vertrouwensfiguur van de Jezus en de rots van de Jezus beweging geeft zich over aan de regels van de gevestigde orde tot drie maal toe. Dat is menselijk. Het druist tegen zijn innerlijke stem in om tegen Jezus zijn leer te gaan.
Maar hij buigt voor het gezag van bovenaf, de regels van de gevestigde orde. Hoewel het botst met het eigen gevoel. Het volk van Jeruzalem dat elke vorm van verandering afwijst en kiest voor de zekerheid van de bestaande orde.
Maar wat dit verhaal ons leert, wat Jezus ons leert is net hoe belangrijk het is om tegen de stroom in te blijven gaan. De wereld is constant in beweging, mensen zijn constant in verandering. Dat is nu zeker zo, maar dat was vroeger niet anders. Jezus kan een oproerzaaier zijn, of iemand met andere ideeën die beter bij de tijd paste. Mensen hebben altijd schrik wanneer verandering zich aandient.
Wanneer Jezus zijn nieuwe ideeën vertolkt en ingaat tegen het gangbare, grijpt het volk van Jeruzalem terug naar de heersende machten want dat brengt stabiliteit, en dus rust veiligheid. Kijk maar naar wat er hier met Trump gebeurd, en de vreemdelingencrisis.
Met de goede week herdenken we dat Jezus is gestorven voor onze zonden. Maar dat vind ik zwaar klinken. Je zou kunnen zeggen dat Hij stierf als statement. Zijn ideeën wijzen in de juiste richting.
Het verhaal van Palmzondag laat zien bekrachtigen dat idee door aan te geven dat zijn ideeën en leer niet zo maar eender wat is, maar goddelijke inspiratie. Moest hij niet zijn gestorven en net zoals Petrus hebben gezegd van goh ja zo belangrijk is het allemaal niet. Werden zijn ideeën en die nieuwe weg al snel niets meer over en bleef alles zoals het was. Natuurlijk helpt het ook om volgelingen te hebben die na de dood van Christus verder verspreiden en laten landen in meanstream wereld.
Een van Jezus belangrijkste leringen is dat hij de weg naar onze innerlijke stem toonde. Hij leerde ons inzien dat gangbare regels niet altijd de juiste regels hoeven te zijn. In een veranderende wereld kunnen regels en ideeen veranderen. Het plaatst de bestaande orde onder kritiek zonder ze onderuit te halen. Dat is enorm krachtig. Hij zet ons aan tot discussie, tot denken en handelen.
Ik las artikel van Lennert Hofman een Nederlandse journalist. In Centraal Afrika leven op dit moment 20 miljoen dat is tweemaal België in acute hongersnood. Niet alleen Burkina Faso leeft onder de kwel van klimaatverandering. Dat wil zeggen dat er op dit moment in Zuid-Soedan, Somalië, Jemen en het grensgebied tussen Noordoost-Nigeria, Niger, Tsjaad en Kameroen.
20 miljoen volwassenen en kinderen zijn die letterlijk geen eten hebben. De grootste hongersnood sinds de tweede wereldoorlog. Om het wat in perspectief te plaatsen, in de burgeroorlog in Syrie zijn er 450 000 mensen gestorven. Deze hongersnood was al eerder voorspeld door de klimaatverandering, politieke onrust in het gebied, hulporganisaties die worden tegengehouden en genegeerd, corruptie enz.
Jemen waar 17 miljoen van de 24, 7 miljoen mensen acute honger hebben maakt het journalisten bijzonder moeilijk om naar het land af te reizen, omdat de machthebbers van de Al-Islah partij pro Saoedische regering niet willen dat mensen weten dat er zoveel mensen acute honger hebben. Zij hebben alle ambtenaren die visums aan journalisten willen geven in de ambassades vervangen door ambtenaren van hun eigen partij.
Ik vreesde wat om dit aan jullie te komen vertellen vandaag. Hoe komt het dat wij hier zo weinig over weten?
Honger in Afrika is geen nieuws meer en we weten niet wat we er tegen kunnen doen? Als geld voor voedselhulp al niet tot de mensen geraken. Toch past dit verhaal als start van de goede week. Heel het paasgebeuren is een wake up gebeuren.
Werken naar verrijzenis, de dingen vanuit een ander perspectief beleven. Van hieruit kunnen wij niet veel doen misschien. Maar bewust worden van wat er gebeurd, niet akkoord gaan met de gangbare regels zoals bij Jezus lijdensverhaal is al een eerste stap. En kunnen we elkaar inspireren door kleine stappen. Wat geduldiger tegen pas gearriveerde vluchtelingen, ogen en oren openhouden voor de achtergrond van mensen, luisteren naar de innerlijke stem van Christus. Het lijkt simpel maar het is al een hele stap voorbij. Ik nodig u graag uit om deze week aan de start van de goede week om die innerlijke stem te laten verrijzen,
Een fijne zondag nog.