-- Missiezondag --
Lieve mensen,
Het is vandaag missiezondag!
Jezus de grootste Missionaris ooit!
Hij sprak voor iedereen die het wilde horen zover Hij kon gaan.
En velen van ons weten hoe gedreven jonge religieuzen, zusters, broeders, priesters en paters, naar Afrika, en Azië trokken, naar de noordpool en Zuid-Amerika! Die zusters en paters van weleer, ze deden het werk in hun context, in hun tijd, en ze deden prachtig werk!
Hoe we t ook draaien of keren, met de zusters en de paters werden duizenden scholen opgericht, duizenden ziekenhuizen geïnstalleerd, om onnoemlijk veel kinderen en mensen een beter leven te geven.
Hun werk wordt voortgezet, nog door enkele zusters en paters maar vooral door wie werken voor de vele NGOs die ontstaan zijn. Door de vele artsen, verpleegkundigen, sociologen, maatschappelijk werkers zonder grenzen of zonder vakantie. Door de vele die werken bij de ontelbare organisaties die zich inzetten voor een betere verhouding tussen noord en zuid, west en oost
. Kortom door de velen die wakker liggen van de erbarmelijke toestand waarin mensen moeten leven en werken
Is het missiewerk uit de wereld? Ik denk het niet.
En meer nog, vandaag vraagt men in vele sollicitatiegesprekken, naar de missie van het bedrijf of van de organisatie. Ook vraagt men naar jouw eigen missie? Wat heb jij te bieden? Hoe zie jij jezelf deelnemen aan de uitbouw van het bedrijf of de organisatie?
. Gaan wij nog werken met een zekere fierheid? Door mijn professionele inzet, door mijn aandacht voor het goed functioneren van collegas brengt het werk resultaat en groeit de organisatie waar ik werk, groeit het bedrijf waar ik werk.
Laat ik nog die fierheid toe?
Een eigenaar van een bedrijf, een bureauchef, gaat die nog prat op zijn of haar personeel? Verzorgt hij of zij haar personeel zodat hard werken ook aangenaam kan zijn? Is er aandacht voor een goede werkverdeling zodat iedere werknemer het kan volhouden en kan blijven werken
We kunnen het naïviteit noemen, maar wij die van hieruit vertrekken kunnen het ook een christelijke attitude noemen die groeit uit of die aansluit bij het evangelie dat we hier horen
En dan zien we dat de perspectiefwisseling waartoe Jezus ons oproept, niet tot stand komt door Zijn prediking, door Zijn verhalen, maar door de weg die Hij gegaan is.
Tot drie maal toe zegt Jezus dat Hij voor een lijdensweg staat, en nog horen zijn leerlingen het niet. Ze negeren die woorden en zien zich al samen met Jezus op een niet voor te stellen troon
.
Onze levensweg loopt niet vlekkeloos op een te halen doel af, maar incarneert zich in ons, met vallen en opstaan
De weg van het leven leven zoals die zich voordoet vraagt heel dikwijls heel veel moed en volharding
vraagt om mensen om me heen die nabij blijven, die me niet in de steek laten wanneer ik het moeilijk heb
Zo zie ik ontzettend veel up to day missiewerk gebeuren rondom mij. Zovele van ons zijn begaan met het lot van de andere. Zovele partners verzorgen hun zieke partner.
Ouders zijn we voor het leven, maar zovele ouders liggen dagelijks wakker en zetten zich dagelijks in voor hun zorgenkind, een leven lang. Ziekenzorg zend bezoekers uit naar langdurig zieken die nog weinig familie of vrienden hebben. In t klokje trekt men zich het lot van de andere aan. Jan Wouters heeft aandacht voor de daklozen. Bij kind en gezin is ontzettend veel aandacht voor de moeders die geen raad weten, moeders met vele onbeantwoorde vragen. Ga zo maar door!
Lieve mensen, de leerlingen van Jezus, ze waren hardleers, slechts door het lijden, door de dood en de opstanding heen, krijgen ze al gaande het perspectief van Jezus in het vizier en worden ze stilaan zelf leerlingen van de weg.
Zo wens ik onszelf, dat we doorheen alle valkuilen, mooie mensen worden, de naam christen waardig, geloven kunnen, zoals onze geliefden ons hebben voorgedaan en ons zijn voorgegaan
.
