Lieve mensen
De vreugde van Pasen, zet zich voort in de zes weken durende vreugdevolle wittebroodswekentijd tot aan Pinksteren. En tegelijk is het de zesweken durende rouwtijd van Jezus vrienden en geliefden waarin ze de goddelijke Kracht terugvinden om in Jezus spoor de weg van het leven verder te zetten!
De bijbel symboliseert het zo mooi in zijn verhalen, beginnend met het twijfelverhaal van Thomas die niet direct kan geloven dat Jezus verder leeft bij zijn vrienden
Dan hebben we de Ik ben
verhalen waarin we symbolisch de elementen aangereikt krijgen om tot een christelijke gemeenschap te groeien
Om in de verdere verhalen te lezen hoe ons de hulp van de Geest wordt beloofd om na het Hemelvaart verhaal samen uit te groeien tot een begeesterde christelijke gemeenschap
!
We horen geregeld hoe Jezus zich voorstelt als ik ben
, vorige week sprak Jezus tot ons als: Ik ben de goede Herder. En hoe Hij als goede Herder zich toonde als een warme, bekommerde, genegen Man. Hoe hij zich toonde als Iemand die niet anders wil, dan dat ieder die Hij ontmoet, goed door het leven kan gaan.
In die Ik ben
verhalen kunnen we die gestorven Jezus terug zien als onze inspiratiebron, onze spirituele bron, meer zelfs, een ultiem gegeven om met Jezus contact te houden en om er als christen van te leven
Hij geeft zichzelf eigenlijk aan, om niet bij de pakken te blijven zitten. Om Hem als een heel belangrijke schakel te zien voor onze mensenketting, voor onze christelijke mensenketting!
Met Hem als verbindingsfiguur werden we stilaan die christelijke gemeenschap hier op L.O..
Want net zoals wij kijken naar de kinderen die door hun ouders gebracht worden naar de zondagschool voor de moslim gemeenschap, en zoals wij kijken naar de mensen die op zondag naar de evangelische kerk gaan, zo ook kijken al die mensen naar ons! Naar ons die elke zondag na het klokken luiden, naar deze kerk stappen en er binnengaan als christenen.
Het verhaal van de wijnstok en zijn ranken zegt, hoe je niet zomaar in je eentje christen kunt zijn.
Dat kon Jezus zelf ook niet. Het eerste wat Hij deed toen Hij zijn prediking begon, was een aantal leerlingen rond zich verzamelen, want alleen
nee, dat gaat niet, toen niet en nu niet.
Jezus zegt ook: . Wie in Mij blijft terwijl Ik blijf in hem, draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt gij niets, houdt ge het niet lang vol
. Hij zegt hiermee om het wat gemakkelijker uit te drukken, houdt contact met Mij
Voor velen onder ons wordt dat contact vooral in het dagelijks gebed als een onafscheidelijk contact gezien en aangevoeld
Anderen hebben voldoende aan de wekelijkse vieringen.
Nog anderen hebben voldoende aan enkele belangrijke hoogtepunten in het jaar en in het leven.
Kijken we naar de onze eerste communiekantjes, hun ouders en familie.
Ze zijn er! En vooral de kinderen leerden intens Jezus kennen via de vele verhalen die ze van hun juf, meester of thuis hoorden! Ze willen iets van Jezus in hun opvoeding doorgeven. Ontmoeten ze hier mensen waarmee ze contact willen houden? Hoe houden we dat samen christen-zijn vast? Hoe blijven we verbonden met elkaar?
Kijken we naar Jambo, een groep van kwetsbare mensen die aan de rand van onze parochie leven. Die zich ook aan de rand van het leven voelen en voor heel veel gesloten deuren staan. Vanavond hebben zij een gebedsviering in de H.Hartkerk in t hartje van de stad, om morgen samen naar Averbode te trekken. Samen onder de vleugels van enkele geëngageerde christenen die hun lot aantrekken. Samen op stap, samen aan tafel, samen rond een kampvuur in gesprek
Vooral, enkele dagen niet alleen!
Mogen ervaren wat het is verbonden te zijn met anderen
eens een ander sap door hun lichaam voelen stromen, zo proberen een weg zoeken, om het vol te houden in het leven
Kijken we naar een uitvaart waarbij we in onze kerk betrokken zijn. Hoe sterk spreekt hier het contact? Meer nog, hoe sterk spreekt hier de verbondenheid. Hoe sterk spreekt hier de Wijnstok als ankerpunt om ons gedragen te weten. Hoe sterk voelen we, spijts de dood, het leven doorheen onszelf stromen door de goede warme, bekommerde contacten die we in die dagen met elkaar mogen beleven?
Dat contact hebben met de mensen, was zo belangrijk voor Jezus! Geen mens wou Hij laten vallen, iedereen die hij ontmoette wou Hij hartverwarmend en zorgzaam nabij zijn
nooit zou Hij iemand zomaar wegsturen, zomaar afwijzen
Spreekt het verhaal over verdorde takken snoeien en verbranden in het vuur, dan gaat het wel over het werk dat we ieder met onszelf hebben. Dan gaat het over ons ongeduld, over onze onverschilligheid soms
Dan gaat het vooral over onze zorg voor elke druif opdat die ten volle zou kunnen groeien. Dan gaat het over elk sprankeltje hoop dat we door onze zorg aan elkaar kunnen geven
Jezus, ook al is hij gestorven, als wijnstok wil Hij verder leven onder ons. Wil Hij ons doorvoeden met zijn leven, opdat we samen een ongelooflijke gemeenschap opbouwen waar het goed is om leven
Wat hoop ik dat we nog vele keren, bij een goei fleske wijn, het leven kunnen vieren. En dat we het zó hoopvol uithouden, minstens tot aan Pinksteren.
