Lieve mensen,
Onze kleinkinderen komen aan in het zesde leerjaar, het zesde middelbaar of, studeren af aan den unif!
Mijlpalen in hun leven waarvoor ze keuzes moeten maken!!
Een kind van 11 of 12 jaar weet wel al wat het hier en nu graag doet! De toekomst ligt nog zover af!
Wanneer ze dan 17 of 18 jaar worden, staan ze voor nieuwe keuzes en kijken ze heel anders naar de wereld en hoe ze zich zelf daarin bewegen.
Aan t eind van hun studeren, of het nu op 16, 18, 21, of 27 jaar is, is het belangrijk om werk te vinden.
Gelukkig zetten heel wat bedrijven hun deuren open om jonge mensen een stageperiode te laten doormaken bij hen
en als je ne goeie bent, dan vragen ze zelfs of je geen zin hebt om vakantiewerk bij hen te doen
In de zorgsector kun je geen diploma halen of je moet tijdens je studies heel wat stage-uren gedaan hebben
Hier zie ik de stagebegeleiders, de leerkrachten, de docenten, de professoren de plaats van Johannes innemen
Johannes die in de verte Jezus ziet stappen en tegen zijn leerlingen Andreas en die andere zegt : zie het lam van God.
Daar gaat Hij, wie en wat we zoeken
die bijzondere Man, zo gewoon en zo kwetsbaar als wij zelf zijn, geen mens om schrik van te hebben
En Jezus die voelt dat iemand met vragen, achter Hem gaat. Hij vertraagt en vraagt: Wat zoeken jullie?
Waarop ze Jezus uitvragen. Ze willen weten waar Hij woont en wat Hij doet
ze zoeken naar Zijn identiteit.
Ze zijn wat nieuwsgierig. (Wat groot nodig is in het leven.)
En Jezus pakt niet uit met Zijn bedrijf! Hij zet het niet in de verf al het beste en het nieuwste dat ooit gezien was
Hij geeft ook geen grote theologische uiteenzetting. Neen, hij zegt gewoon, kom, kom even binnen, kom kijken hoe het er bij Mij aan toe gaat; hoe het werkt
Hij reikt hun een stageplaats aan, mogelijk werk voor later!
En de leerlingen worden geboeid, worden luisterend, ze blijven zelfs een ganse dag.
Ze vertellen het aan hun broer en sleuren die mee. En ook hij wordt enthousiast en gaat mee, volgt mee De Man waarvan ze denken dat Hij het is die een nieuw tijdperk inslaat.
Een nieuwe Profeet, een nieuwe Ziener, de Messias, die hun wereld uit het slop zou halen, alvast nieuw leven komt inblazen
Ze voelen zich geroepen om mee te doen, om Zijn woorden en vooral Zijn manier van kijken naar de mensen en Zijn manier van omgaan met de mensen, niet naast zich neer te leggen
Lieve mensen, verliep het ook ons niet op deze manier?
Ook voor ons waren toch onze ouders, leerkrachten, jeugdbewegingleiders, de mensen bij uitstek die ons leerden christelijk in het leven te staan!
Onder hun vleugels was ons leven één grote stageplaats om degelijke christelijke mensen te kunnen worden voor toen en later
voor nu dus!
Bij hen hebben leren spreken en luisteren.
En doorheen die man Jezus hebben we geleerd hoe we ten diepste eerst en vooral kunnen luisteren.
Durven we luisteren naar de Stem van ons christelijk geweten, nà 1 week Charlie en enkele dagen Verviers?
Door onze ouders en andere begeleiders hebben we leren zoeken en vinden.
En hoe meer we Jezus leerden kennen, hoe meer we kritisch leerden omgaan met wat men rechtvaardig noemde. Hoe meer we christelijke keuzes leerden maken. We leerden afstand doen van onrechtvaardigheid en uitsluiting, van uitbuiting en kleineren
We leerden mensen optillen zodat we met velen kunnen samenwerken
Zullen we na 1 week Charlie en enkele dagen Verviers, wat gebeurde niet verdringen en in onze doofpot steken? Durven we het aan om vreemden niet uit te sluiten uit onze gedachten en gedragingen? Durven we het aan, beginnend met een vriendelijke goeie dag en zelfs om met hen rustig aan tafel te zitten?
Door onze begeleiders in ons opgroeien leerden we ook meegaan en zien.
Zij leerden ons hoe we ons ook kunnen leren geven, overgeven, aan het onbekende. Hoe we altijd uit onze doppen konden kijken om trouw te blijven aan onze christelijke waarden. Voldoende kritisch om wat te doen staat.
Kunnen wij ons na 1 week Charlie en enkele dagen Verviers, bevrijden van onze vooroordelen? Durven wij, gij en ik, vreemden een stageplaats geven in ons leven om hen beter te leren kennen?
Want zie, hier staan we, of beter, hier zitten we. Bijna elke zondag samen.
Allemaal vanuit diezelfde inspiratie, allemaal met dezelfde overtuiging dat die Man Jezus het bij het rechte eind had.
We komen hier bijna alle zondagen ons enthousiasme voeden aan de verhalen over die Man Jezus.
Om te willen blijven leren hoe we met begripvolle, liefdevolle nabijheid, bergen kunnen verzetten, rechtvaardigheid kunnen bewerken, uitbuiting kunnen verbannen, mensen uit hun pijn kunnen halen, mensen kunnen bemoedigen, mensen kunnen bevrijden
Machteloos staan we tegenover dat brutaal neerschieten van mensen.
Vandaag voelen we meer dan ooit hoe moeilijk het is te stem van ons christelijk geweten te horen en te beantwoorden!
Ja, we voelen ons heel dikwijls geroepen en we zijn er ook heel dikwijls waar nodig!
Daarover mogen we wel fier zijn, dàt mag ons blijven bemoedigen!
