Overrompelend! Adembenemend!
Een kind krijg je in een overrompelend adembenemend ogenblik,
en daarna, iedere dag een beetje (kr. Gelaude)
Zo hoorden we het ook over Maria vertellen
Overrompelend, adembenemend was het bezoek van de engel Gabriël!
En dan begint, gelukkig maar, voor de meeste mensen: het blijde verwachten!
8 à 9 maanden om je klaar te maken voor de grote welkom!
Om je open te vouwen voor de grootse geboorte,
Dat verwachten maakt je meer bewust van jezelf, je durft je de vraag stellen: wie ben ik
Wat is moeder worden? Wat is vader worden,Hoe kan ik een goede moeder of vader zijn?
om ruimte te scheppen voor het onverwachte,
Om niet overdreven verwachtingen in te vullen die misschien nooit kunnen gerealiseerd worden. Op wie zal hij of zij gelijken, Welke talenten zal hij of zij hebben?
Natuurlijk mogen we hopen op een gezond kindje en zeggen velen ook. Als het maar gezond is, we zien dan wel verder
Onze maatschappij geeft niet veel ruimte om bewust met beperktheid te leven.
We worden aangespoord om dat te vergeten.
Toch is alles fundamenteel beperkt. Niets en niemand is volmaakt.
Daarvoor openstaan doet ons bewust uitkijken met wat realiteit voor ogen.
om te oefenen voor later,
Oefenen in keuzes maken. Vele keuzes komen toevallig tot stand op het moment dat ze zich voordoen, en dat is goed en zo groeien onbewuste gewoontes.
Maar tijdens de zwangerschap leven wat bewuster en komt er meer ter sprake om er al dan niet voor te kiezen
Kopen we alles nieuw, of kan ik openstaan voor wat een vriendin me wil doorgeven of lenen.
Is de meter of de peter er voor zijn geldbeugel of als extra verbinding met ons kindje
Denken we eraan ons kindje te laten dopen of niet?
om ondergrond te worden.
Bij het maken van onze keuzes komen heel veel elementen kijken. Financies, materiële middelen, tijd, plaats
daarnaast wordt de keuze vooral beïnvloed door de waardebeleving.
Welke waarden willen we doorgeven? Voor welke waarden willen we ons inzetten als warme moeder en vader, een moeder en vader met een stevige innerlijke Kracht.
Zo groeit in elke moeder en vader tijdens die 8 à 9 maanden een zachte plek om hun kindje open en deemoedig te ontvangen. Zo ervaren ze het beetje menswording dat in hen gebeurt.
In die tijd van verwachten rijpt en groeit het nieuwe leven
vóór dat tweede overrompelend adembenemend ogenblik
waarop je kindje geboren wordt.
Zo hoorden we het ook over Maria vertellen.
Lucas is het die het 50 jaar later vertelt. Hij kan niet anders dan bij het schrijven van het levensverhaal van Jezus, terug te blikken op Zijn moeder. Het kan voor Lucas niet anders dan dat moeder van Jezus ook een gelovige vrouw was die weet had van JHWH die zich liet kennen in een braambos en in een vuurzuil, en die voortdurend beloofde Ik zal er zijn
Het kon voor Lucas niet anders dan dat Maria een profetische vrouw was die uitkeek naar de beloofde Messias, die uitkeek naar verandering
Is er in ons in deze adventtijd een zachte plek gegroeid?
Is er een groter gevoel voor ontferming gegroeid?
Is er een groter gevoel voor verzoening gegroeid?
Is er een groter gevoel van deemoed gegroeid tegenover onze kinderen waarmee het moeilijk hebben? Tegenover onze man of vrouw? Onze moeilijke buren? Tegenover moeilijke collegas. Tegenover vreemden die we tegenkomen op straat, in de winkel, aan de schoolpoort? Tegenover langdurige werklozen? Tegenover kansarmen?
Verlangen we naar die verjaardag van Jezus geboorte? Jezus die we niet vrijblijvend leren kennen, die diep in ons een opdracht is om een goede christen te worden.
Verlangen we dat de goddelijke Kracht diep in ons herboren wordt om vanuit Jezus die onnoemlijk ontfermende, rechtvaardige deemoedige goede mensen te zijn?
Is Jezus welkom? Ook als Hij zo moeilijk is?
Als je t mij vraagt. Ja!
bron; kr gelaude , kerugma
