De tijd is vervuld en het koninkrijk Gods is nabij. Bekeer u en geloof in de blijde boodschap. Zo eindigt het evangelie vandaag. Geloof in de blijde boodschap. Het klinkt toch wel vreemd in deze tijd, wanneer we eens om ons heen kijken. Geloof in de blijde boodschap. Het zijn mooie woorden, maar hoe kunnen we ze concreet invullen?
Hoe vullen we dat in voor bijvoorbeeld de mensen in Gaza of in Oekraïne? Of in Jemen of Congo? Welke blijde boodschap kunnen we hen aanbieden? En hoe vullen we dat bijvoorbeeld in voor de mensen die naar deze gedachtenisviering zijn gekomen, terwijl zij langzaam weer hun leven in handen proberen te nemen na het verlies van een geliefde?
Welke blijde boodschap kunnen we geven aan mensen die uit hun land zijn moeten vluchten, zonder te weten waarheen? Aan mensen die hun relatie zagen stuklopen en alleen achterblijven? Aan studenten die, na een lange en stressvolle blokperiode, toch een negatieve uitslag te verwerken kregen? Aan mensen die na een zoveelste doktersonderzoek weer slecht nieuws hebben moeten horen?
Krijgen we misschien een blijde boodschap in die eerste lezing, waar Noach met zijn ark weer aan land komt? Ogenschijnlijk wel, want God maakt een belofte: "Nooit zal er weer een vloed komen die de aarde zal verwoesten." Kunnen we dat gaan vertellen aan de mensen die wonen in Pepinster of andere gemeenten in de Vesdervallei? Of in India, Bangladesh, Vietnam en andere landen waar overstromingen nog altijd vaak voorkomen?
Is het dan allemaal kommer en kwel wat we in die lezingen te horen krijgen? Toch niet. Want in diezelfde eerste lezing geeft God een teken van zijn verbond met de mensen. En dat teken is een boog, hoog in de wolken. Die boog is voor God een teken van het verbond tussen Hem en de aarde. "Wanneer ik op de aarde de wolken samenpak, en de boog in de wolken zichtbaar wordt", zegt God, "dan zal Ik denken aan het verbond tussen Mij en alle levende wezens."
Het is een beeld dat de gelovige Joden van vroeger ongetwijfeld aansprak. Zij zagen de goedheid van God en zijn bekommernis om de mensen in die schitterende regenboog. We weten intussen dat het gewoon een natuurverschijnsel is, maar het blijft mensen aanspreken. Nog altijd worden kinderen naar buiten geroepen om te kijken als er een regenboog aan de hemel staat.
Trouwens, wanneer komt die regenboog te voorschijn? Als het onweer voorbij is, als de wolken beginnen op te trekken. De regenboog kondigt beter weer aan. In feite brengt die regenboog een blijde boodschap. En als dat misschien te sterk uitgedrukt is, die regenboog is in ieder geval een teken van hoop. De hoop dat er een einde komt aan het onweer, dat het niet blijft en blijft regenen. De hoop dat er een blijde boodschap mogelijk is.
Misschien is het tegenwoordig een beetje een vergeten deugd, die hoop. We leggen ook in de kerk al te vaak de nadruk op geloof en liefde. We belijden in elke viering ons geloof en we roepen ook altijd op tot solidariteit, tot naastenliefde. Maar ze zijn eigenlijk met drie: geloof, hoop en liefde. En die hoop komt soms wat in de verdrukking.
Want, er gaat nogal wat fout in onze wereld, maar niets is uitzichtloos. Mensen gaan op de vlucht, maar ze kunnen elders worden opgevangen en opnieuw beginnen. Mensen zien hun relatie stranden, maar ze maken nieuwe contacten. Studenten kunnen falen, maar ze creëren nieuwe kansen voor zichzelf. Mensen moeten verder zonder een geliefde, maar ze vinden steun bij elkaar. De boeren in Congo hebben het moeilijk, maar ze zetten zich samen in voor een ander landbouwbeleid, dat hen uit hun armoede kan halen.
Misschien is dat belangrijk, ook in deze vastenperiode, dat wij de hoop levendig houden. Dat we niet meedoen met het doemdenken en elkaar wijsmaken dat alles verloren is en dat het nooit meer goed komt. Er zijn toch zoveel initiatieven die genomen worden om de uitzichtloosheid van mensen tegen te gaan. De regenboog omspant de lucht, verbindt twee punten met elkaar, twee punten die immens van elkaar verwijderd zijn en geeft zo de mensen weer hoop.
De regenboog omspant ook alle kleuren en is daarmee ook het symbool van de verschillende mensenrassen. In deze tijd van broederlijk delen ook een teken van hoop voor mensen uit noord en zuid, uit oost en west. Voor rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo, violet.
Voor iedereen is er hoop!
