Dappere, lieve mensen,
wat een evangelie!
Wat een woorden uit Jezus’ mond!
Wat een opdracht voor zijn leerlingen en voor ons!
‘Als iemand jou een klap op je rechterwang geeft, houd hem dan ook de andere voor.
Deze woorden uit de Bergrede van Jezus zeggen hoe geniaal en radicaal
Jezus wel is!
We stellen ons Jezus, heel spontaan, veel te romantisch voor.
Jezus is geen romanticus!
Jezus is radicaal en daarin ook zo geniaal!
Radicaal! Een woord dat ons afschrikt en volgens ons misschien niet past bij de bijbel, of in onze kerk…
En toch…
Radicaal is afgeleid van het latijn ‘radix’, wat ‘wortel’ betekent! Grondig, diepgaand, ingrijpend….
Gaat er dan al een lichtje branden?
Jezus, naar beeld en gelijkenis van God in de wereld gekomen! Hoe anders dan geworteld in die Godsliefde zou Hij in de wereld staan? Zou Hij zijn taak als mens tussen de mensen, vervullen?
Mooie woorden! Maar hoever staan die van ons bed?… en toch
Wie keek er naar de serie Flying to the Ends of the Earth ?
Arthur Williams, een rolstoelgebruiker, reist heel avontuurlijk naar de meest afgelegen plekken!
Zijn reizen is veel meer dan landingsavontuur!
Hij zoekt contact met mens en natuur.
Enkele weken geleden landde hij in centraal Afrika!
In een afgelegen dorp, nog wonend in hutten, bezocht William enkele gezinnen.
Een man vertelde daar hoe hij in Jezus gelooft.
Vóór de komst van de missionarissen, leefden we hier werkelijk onder het motto ‘oog om oog, tand om tand’. Zei hij. Wanneer we in de verte rook zagen opstijgen, vonden we dat vijanden onze benaderden. Ze gingen jagen in de buurt en zochten voedsel, waardoor wij ons berooid voelden. Dan volgden altijd zware vechtpartijen om ze te verjagen.
Door de missionarissen hebben we Jezus leren kennen. En Jezus leerde ons hoe ook die mensen recht hebben op eten en drinken, hoe zij niet onze vijanden zijn, maar mensen van vlees en bloed zoals wij. Sindsdien gaan we die mensen tegemoet, en vragen om bij ons te komen wonen om het allemaal samen wat beter te hebben…
Ja sinds we Jezus hebben leren kennen is het hier veel beter geworden…. Vertelde die man.
“maar Ik zeg u…’
Hoe is dat voor ons?
Wij die ons zoveel aantrekken. Het lot van onze familie en vrienden, het lot van onze goede buren, het lot van de vele slachtoffers van geweld, hier en veraf…
Hebben we niet allemaal minstens één iemand in onze omgeving waarvan we liever de hielen zien dan de tenen?
Gaan we niet allemaal al eens een straatje om, om iemand niet te moeten ontmoeten en spreken?
Verstoppen we ons soms niet tussen de rayons van de supermarkt om iemand te mijden?
Ik denk het wel! Ik denk dat we dat nu en dan al eens doen en ja zelfs wel eens moeten doen.
Is daar iets mis mee?
Neen, daar is niks mis mee…
Maar durven we dan ook even kijken waarom we dat doen?
Is die persoon die we mijden moeilijk, of heeft die het moeilijk?
Hebben wij het op dat moment moeilijk, of zijn wij moeilijk?
Hoe zou Jezus zo’n moment aanpakken?
Wat bedoelt Jezus in deze situatie met ‘maar Ik zeg u..’?
Natuurlijk lopen we zo niet in de supermarkt te denken… maar toch… ik zeg u…
Hoe kijken we naar die vele gezichten van vreemde origine die we vandaag in onze straten en supermarkten tegenkomen?
Hoe gaan we om met collega’s die we niet zo sympathiek vinden?
Jezus zou ons zeggen: ‘maar Ik zeg u…’
Liefde is er niet altijd zo vanzelf en onvoorwaardelijk als tussen twee geliefden …!
“Liefde is een werkwoord!”
Soms heel moeilijk te verwezenlijken in onze nu zo diverse maatschappij.
Als we liefhebben wie ons liefhebben, welk loon verdienen we dan?
Doen de tollenaars dat ook niet?
Jezus, geniaal en radicaal met zijn: “maar Ik zeg u…”
Bronnen: Peter Schmidt, Dominicanen
