HEDEN is u een Redder geboren!
Willen wij dat zinnetje onthouden!
Die formule klinkt ons allemaal meer dan vertrouwd in de oren, zozeer dat ons de betekenis ervan misschien ontsnapt.
Het wordt voor ons iets begrijpelijker/concreter als we zeggen: Vandaag is voor u een bevrijder geboren,
met andere woorden iemand die komt om ons vrij te maken, te bevrijden.
En dan is de vraag: Vrij waarvan?
Als ik die woorden gisteren liet vallen in een kerstviering in een Antwerps hospitaal, antwoordde een patiënte heel spontaan: bevrijd van zonde !
Ik beaamde dat onmiddellijk natuurlijk.
Maar om het wat concreter te maken, vertelde ik dat ik me als zevenjarige knaap de bevrijding van Antwerpen nog goed herinnerde : mensen die terug op straat kwamen, liederen zongen, uitbundig deden heel uitgelaten waren en blij.
Dat was een geweldig bevrijdingsfeest
En enkele mensen van mijne leeftijd zegden me dat ze dat ook hadden meegemaakt.
Misschien helpt het ons als we zeggen: Jezus is gekomen om ons te bevrijden van alles wat NIETS met LIEFDE te maken heeft.
Alles wat relaties tussen mensen, op kleine en grote schaal, verstoort.
Want je moet weten Jezus heeft daar zijn leven voor gegeven, om mensen te helpen liefde te beleven.
Maar ook dat blijft eigenlijk nog heel vaag.
Willen wij eens samen gaan kijken naar wat liefde in ons eigen leven betekent:
Vrijkomen van zonde zoals die patiënte dat zei,
Maar hoe ziet dat er voor ons vandaag uit op deze Kerst.
Bevrijd/verlost worden in ons eigen leven?
Om dat concreet aan te pakken moeten wij eens kijken naar die momenten in ons eigen leven dat onze contacten met elkaar vertroebelen, dat we op afstand blijven van mekaar
En zijn dat niet dikwijls die momenten dat wij last hebben van ons verschillend-zijn.
Ik ben anders dan jij ! Maken wij dat niet vaak mee ?
Dat beleven wij toch dikwijls thuis !
Dat verschil zit ook in elk koppel, tussen broer en zus, collegas op het werk en noem maar op !
Den ene is een vlugge, weet van aanpakken en de ander nen trage, die maar uitstelt, den ene gaat op in zijn werk, de andere doet het niet graag,
In een koppel gaat de man misschien heel zuinig om met geld terwijl de vrouw met centen vlotjes omspringt.
Dat brengt allemaal spanningen mee en wij voelen ons daarbij heel onvrij. En de vraag is dan ?
Van welk verschil heb ik dan last? Dat mij onvrij maakt, dat mij belet om echt samen met u iets te beleven? En mij dus éénzaam maakt.
Als mensen die kiezen om samen te leven die verschillen onder mekaar niet bewust worden daar nooit echt over spreken, wordt samen leven moeilijk en gelukkig samen leven bijna onmogelijk.
Dat kunnen wij zelfs al aanvoelen tijdens deze Kerstdagen
Hoe dat tijdens de voorbereiding van deze feestdagen de sfeer gespannen kan zijn, door de taken niet samen te bespreken., door maar druk, ieder op zijn eentje bezig te zijn en niet te communiceren.
Dan voelen wij ons niet meer vrij, kan feesten zelfs iets saai worden, wij voelen ons verplicht, beleven
nauwelijks feestvreugde, iedereen doet maar wat en wij zijn niet meer echt samen en vergeten te feesten en te genieten.
Ik zeg nu niet dat dit de beschrijving is van het feest dat u deze dagen te wachten staat. Maar alle kerstfeesten lukken daarom nog niet.
En wie komt ons dan bevrijden uit die akelige sfeer van on-vrede, ?
Hoe dromen jullie uw Kerstfeest ?
Wat nemen wij uit deze viering mee naar huis om aan tafel echt iets samen te kunnen beleven dat met Kerst iets te maken heeft, waar een intieme sfeer voelbaar is en waar iedereen zich echt goed thuis voelt. En tot zijn recht kan komen.
- Door al was het maar één zin of zelfs maar één woord dat u in deze viering getroffen heeft , mee te nemen naar huis: het woord vrede misschien !
Dat je met één iemand met wie je vandaag aan tafel zit, iets vredevols kunt uitwisselen. Pas op dat is niet gemakkelijk om dat heel eenvoudig te doen. Want de vrede waar wij het dan over hebben, heeft niks te maken met het einde van de oorlog. Maar gaat over onze innerlijke stemming, onze interesse in mekaar, ons echt luisteren naar mekaar.
- Dat je na een tijdje misschien eens op een ander plaats durft gaat zitten dichter bij iemand die er misschien wat minder gelukkig bijzit of zich wat alleen voelt. Dat is niet simpel en vraagt veel fijngevoeligheid om zo empatisch te tafelen met mensen die natuurlijk weer zo verschillend zijn in leeftijd karakter, temperament en interesses.
De mensen zijn zo anders !
- Dat je je dankbaarheid voor het feest tot in je hart laat doordringen en dat je dat gevoel ook spontaan durft uitdrukken naar de verantwoordelijken. Dat je echt laat voelen wat in je hart leeft op het einde van dat feest en durft zeggen wat je er echt aan gehad hebt.
Doe dat maar eens op een geloofwaardige en spontane manier!
